Η (νέα) κρίση του δικομματισμού άνοιξε σημαντικές προοπτικές και ευκαιρίες για τον ΣΥΝ. Έως τώρα, δύο μεγάλα, περίπου ισοδύναμα, κόμματα εναλλάσσονταν στην κυβέρνηση στη βάση αρχικά διακριτών διαφορών, λόγω ιστορίας τους και βασικών επιλογών σε προγραμματικά ζητήματα, εσωτερικά και εξωτερικά. Ένα κατάλληλο εκλογικό σύστημα βοηθούσε στην αυτοδυναμία του πρώτου στις εκλογές. Οι πολιτικές επιλογές τους άφησαν ίχνη και διαμόρφωσαν, με τα καλά της και τα στραβά της, τη σημερινή Ελλάδα. Εδώ και κάμποσα χρόνια αυτή τους η ικανότητα έχει στερέψει, δεν λύνει βασικά προβλήματα, δεν απαντά στην εξελισσόμενη κοινωνική ζήτηση. Έτσι όμως απαξιώνεται η πολιτική ως μέσο για την έκφραση και παρέμβαση της κοινωνίας στην οικονομία, στην κοινωνική αλληλεγγύη, στην εμβάθυνση ελευθεριών και δικαιωμάτων, στη φιλική σχέση με τη φύση. Η πολιτική και εκλογική επιρροή και των δύο κομμάτων μειώνεται αισθητά και συγχρόνως. Έτσι δεν εξασφαλίζεται εναλλαγή στην κυβέρνηση, ακόμα και με το παρόν εκλογικό σύστημα. Για να ανοίξουν νέοι και ελπιδοφόροι δρόμοι προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας δεν αρκούν πια οι ελιγμοί στο ίδιο σκηνικό. Απαιτούνται κυρίως νέες πολιτικές προοπτικές και προγραμματικές δεσμεύσεις, από νέα και ανανεωμένα πολιτικά υποκείμενα, με ισχυρή πειστικότητα και φερεγγυότητα. Ο ΣΥΝ μπορεί, με μια εύλογη κατανόηση όσων λέει το συνέδριό του και η ηγεσία του, να συμβάλει σε αυτήν την αναμόχλευση της πολιτικής, και ως προς το περιεχόμενο των προοπτικών και των δεσμεύσεων (εναλλακτικό πρόγραμμα) και ως προς τις αναπόφευκτες κοινωνικές και πολιτικές συσπειρώσεις που θα μπορούν να τις στηρίξουν (νέα κοινωνική και πολιτική συσπείρωση). Αλλιώς θα περιοριστούν όλοι σε απλές ασκήσεις επί χάρτου.
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης είναι βουλευτής Β΄ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΝ. πηγή ΤΑ ΝΕΑ
Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου