Τι θα μπορούσε να γίνει;

Αφού το έργο της παρούσας Αναθεωρητικής Βουλής έχει ουσιατικά, λήξει.
Αφού δεν υπάρχει καμία συμφωνία, άρα και η απαιτούμενη πλειοψηφία για να ψηφιστούν οι αναθεωρητέες διατάξεις.
Εχει ενδιαφέρον να δει κανείς, τι πρότεινε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευση. Στη Βουλή, πρόσφατα, μεταξύ άλλων είπε: "Προτείνω να κινήσουμε από την αρχή την διαδικασία Αναθεώρησης του Συντάγματος, με κύριο αναθεωρητικό αντικείμενο την συνταγματική καθιέρωση συγκεκριμένων κανόνων και μέτρων, για την εγγύηση και καθιέρωση της διαφάνειας στη δημόσια ζωή, την πάταξη της διαφθοράς, την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου, την εγκαθίδρυση μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου, την αυτονομία της πολιτικής απέναντι στα Μέσα Ενημέρωσης και τις σχέσεις της με τα Μέσα Ενημέρωσης, την περιφερειακή δομή του κράτους και, βεβαίως, την πλήρη διαφάνεια στη λειτουργία των Μέσων Ενημέρωσης, όπως και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Είναι προφανές ότι, για να κινηθεί από την αρχή η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης, πρέπει προηγουμένως, στο πλαίσιο μιας εθνικής συμφωνίας, τα πολιτικά κόμματα να αποφασίσουν ομόφωνα, ποιες είναι οι αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος.
Απαιτείται σήμερα ευρύτατη συναίνεση, διότι μόνον έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί μια βαθύτατη κρίση με εθνικές διαστάσεις. Με άλλα λόγια, καλώ το σύνολο του πολιτικού κόσμου και των κοινοβουλευτικών δυνάμεων, να εγκαταλείψουμε μία, εν τοις πράγμασι, νεκρή αναθεωρητική διαδικασία και να κινήσουμε τώρα από την αρχή μια νέα, δυναμική, τολμηρή, ριζοσπαστική, δημοκρατική Αναθεώρηση του Συντάγματος. Η υποβάθμιση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας στην αυτοδυναμία του 39% δεν αποτελεί λύση στα αδιέξοδα της κυβέρνησης. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο και, δεν θα έπρεπε να είναι αυτοσκοπός η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση είναι το μέσο για να κάνουμε μεγάλες, δημοκρατικές και κοινωνικές αλλαγές στη χώρα υπέρ του πολίτη. Δεν είναι λάφυρο η κυβέρνηση, όπως την διαχειρίζεται η Νέα Δημοκρατία. Είναι η υπέρτατη ευθύνη, για να υπηρετηθούν τα συμφέροντα του απλού πολίτη.
Σήμερα, το ζήτημα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι οι καλπονοθευτικές ρυθμίσεις, η ακόμα πιο σκοτεινή αδιαφάνεια, ο ακόμα σκληρότερος αυταρχισμός. Το ζητούμενο, σήμερα, είναι μια νέα ηθική στην πολιτική. Μια ηθική προσφοράς, και όχι νομής της εξουσίας. Καμιά πολιτική, οικονομική, κοινωνική, δεν θα αποδώσει, εάν δεν αποκαταστήσουμε το ήθος στην πολιτική.
Το ζητούμενο είναι η θεσμική θωράκιση, η ισχυρή πολιτική βούληση, που θα μας επιτρέψει να εξαφανίσουμε αυτό το απόστημα του πελατειακού κράτους και της διαφθοράς, πριν προλάβει να καταβροχθίσει την Ελλάδα, που έχει άλλα πολλά σημαντικά να κάνει."
Την ίδια ώρα όμως, το σύνολο της πολιτικής ζωής της χώρας, εξακολουθεί να συναλλάσεται με την δημοσιότητα, την ife style πολιτική έκφραση, την συνδιαλλαγή με το ¨κουμπί', που εκβιάζει τον πολιτικό βίο και την λειτουργία των θεσμών, που ανάλογα με τις δημοσκοπήσεις που παραγγέλλονται, κάνει το κάθε βήμα μπροστά ή οπισθοχωρεί αναλόγως τους εντολείς του.....