Από την ιστορία του ΠΑΣΟΚ του 77, στον αυτόματο πιλότο του σήμερα...

Στο ΠΑΣΟΚ και στον Ανδρέα Παπανδρέου αναφέρονται έγγραφα του Φόρεϊν Οφις της περιόδου 1977 , όπως προκύπτει από την αποδέσμευση στις 28.12.07, των εμπιστευτικών εγγράφων του Φόρεϊν Οφις για το έτος 1977 με την συμπλήρωση τριάντα χρόνων.

Το Φόρεϊν Όφις διατηρεί το δικαίωμα να κρατήσει φακέλους κλειστούς και πέρα των τριάντα χρόνων, και αυτό συμβαίνει αν οι συγκεκριμένοι φάκελοι αφορούν ιδιαίτερα ευαίσθητα θέματα και πρόσωπα που βρίσκονται στην ζωή. Εντύπωση ωστόσο προκαλεί, ότι από τους φακέλους που αφορούν την Ελλάδα για την περίοδο 1977, στο Φόρεϊν Όφις κράτησε κλειστούς δύο φακέλους που αφορούν ο ένας τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο και ο άλλος την εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Τι κρύβουν οι φάκελοι αυτοί; Σε τι συνίσταται το περιεχόμενό τους;
Από την άλλη, στους φακέλους που αποδεσμεύτηκαν υπάρχουν πολλές εκθέσεις του Βρετανού πρέσβη στην Αθήνα Σερ Μπρουκς Ρίτσαρντς προς το Φόρεϊν Όφις για το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος ήλθε στην άμεση επικαιρότητα με την θεαματική αύξηση της κοινοβουλευτικής δύναμης του ΠΑΣΟΚ, από 15 σε 93 βουλευτές, στις βουλευτικές εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977.
Η εξέλιξη αυτή δεν είχε προβλεφθεί από τους Βρετανούς διπλωμάτες στην Αθήνα, οι οποίοι, και αυτό έχει την σημασία του, όπως διαπιστώνεται στα εμπιστευτικά τους έγγραφα ήταν απροετοίμαστοι όσον αφορά τις διασυνδέσεις τους στο ΠΑΣΟΚ. Το Φόρεϊν Όφις υποδεικνύει να επιδιωχθεί η δημιουργία σχέσεων με το ΠΑΣΟΚ μέσω του βρετανικού εργατικού κόμματος, με την ανταλλαγή επισκέψεων στελεχών των δύο κομμάτων.
(Σημαίνει αυτό, ότι το Φόρέϊν Οφις επέβαλε ή επιβάλει στο Εργατικό κόμμα στο πλαίσιο των Εθνικών ή άλλων - και ποιων συμφερόντων- την γραμμή επαφών και σύμπλευσης με άλλα κόμματα;) Ανάλογες υποδείξεις γίνονται στα καθ' ημάς;
Σε οκτασέλιδη αναφορά του προς το Φόρεϊν Όφις στις 14 Δεκεμβρίου 1977, ο Βρετανός πρέσβης στην Αθήνα παραθέτει τις εκτιμήσεις του και τις πληροφορίες της για το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Και είναι ενδιαφέροντα τα στοιχεία παρά την έκθεση που παραμένει "κλειστή", στο τι εκτιμάται για το ΠΑΣΟΚ και τον τότε Πρόεδρό του, ιδιαίτερα τώρα, που και το ΠΑΣΟΚ έχει ξεχάσει τις αναφορές του, και η πορεία του είναι προς το πουθενά με αυτόματο πιλότο, παρά το ότι οδεύει προς ένα συνέδριο, που θα έπρεπε να καθορίζει στάσεις, θέσεις και πολιτικές, αλλά η σιωπή κυριαρχεί, εν όσο τα στελέχη του μαζεύουν κουκιά, και όχι πολιτικές.
Για την φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ λοιπόν, ο Βρετανός πρέσβης Σερ Μπρουκς Ρίτσαρντς, γράφει:

"Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα που βασίζεται και εξαρτάται από τον ηγέτη του, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι προσωπικό δημιούργημα του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος και έχει επιβάλλει αδίστακτα, την κυριαρχία του μέσα σ' αυτό. Σε δύο περιπτώσεις από το 1974 κατέφυγε στην μαζική διαγραφή στελεχών του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούσαν και αποτελούσαν απειλή στην απόλυτη κυριαρχία του στο κόμμα. Τέτοια είναι η κυριαρχία του Ανδρέα Παπανδρέου ώστε εάν για οποιονδήποτε λόγο εξαφανισθεί από την πολιτική σκηνή το ΠΑΣΟΚ θα διαλυθεί ή θα οδηγηθεί σε ραγδαία παρακμή παρά την ισχυρή του οργάνωση. Η εντυπωσιακή οργάνωση του ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε επιτευχθεί χωρίς σημαντικούς πόρους οι οποίοι δεν προήλθαν από τις εισφορές των μελών του, αλλά από το εξωτερικό".

Για τον σοσιαλισμό του Ανδρέα Παπανδρέου ο Βρετανός πρέσβης γράφει:

"Ο Ανδρέας Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι ο σοσιαλισμός του ΠΑΣΟΚ δεν είναι αντιγραφή κάποιου ξένου σοσιαλιστικού μοντέλου, αλλά αναδύθηκε από την ελληνική πραγματικότητα. Απορρίπτει τόσο την σοσιαλδημοκρατία της Βόρειας Ευρώπης όσο και το γραφειοκρατικό και συγκεντρωτικό μοντέλο του Σοβιετικού σοσιαλισμού. Χρησιμοποιεί τον Μαρξισμό ως μέθοδο ανάλυσης, αλλά δανείζεται και υιοθετεί κλασσικές σοσιαλιστικές ιδέες και τις προσαρμόζει στις ελληνικές συνθήκες όπως αυτός νομίζει. Η βασική ιδεολογική προσέγγιση του Ανδρέα Παπανδρέου, σημειώνει ο Βρετανός πρέσβης, είναι ρεαλιστική και μη δογματική".

Για την προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου:

"Υπάρχουν δύο διαφορετικές πλευρές στον χαρακτήρα του Ανδρέα Παπανδρέου. Η μια είναι του οικονομολόγου καθηγητή, με αμερικανική μόρφωση, ο οποίος στις συνομιλίες του με ξένους εμφανίζεται να είναι το αποκορύφωμα της λογικής, παρουσιάζει τα επιχειρήματά του με ειλικρίνεια και ηρεμία. Η άλλη πλευρά είναι του πολύ παραδοσιακού Έλληνα πολιτικού, που τον απασχολούν πολύ λίγο τα θέματα και περισσότερο οι προσωπικότητες και η προβολή του".