Η ΠΑΣΠ για την ασφάλεια του Πανεπιστημίου Κρήτης

Σύλλογος Ακαδημαϊκών Λειτουργών ή «εκβιαστών»;Διοίκηση με όραμα για το Πανεπιστήμιο Κρήτης ή «διαλυμένη διαδήλωση» που άγεται και φέρεται από την Κυβέρνηση και τις εξελίξεις; Αυτά τα δυο ερωτήματα πλανώνται σε όλα τα μέλη τηςακαδημαϊκής κοινότητας. Από τη μια όλοι (κυρίως στη Κνωσό) ζούμε το μεγάλοπρόβλημα της ασφάλειας των κτιρίων. Από την άλλη αντιμετωπίζουμε καθημερινά την ανικανότητα της διοίκησης να λύσει το πρόβλημα (έστω προσωρινά με μετατάξεις υπαλλήλων), αλλά και την «προστασία» που παρέχει στην Κυβέρνηση που δεν δίνειτους αναγκαίους πόρους (γενικά) και προσωπικό (ειδικότερα). Μέσα σε όλα αυτά προστέθηκαν και οι συνδικαλιστικού τύπου «κορώνες» τουΣυλλόγου Διδασκόντων Ηρακλείου για «καθεστώς ανασφάλειας» και η πρόταση για«αποχή των μελών του από το εκπαιδευτικό έργο». Κατανοούμε την αγωνία όλων, σεκαμία περίπτωση όμως δεν κατανοούμε την ένταση και το πάθος. Αλήθεια τι κάνει ο Σύλλογος Διδασκόντων τουλάχιστον τα τελευταία δυο χρόνιαγια το θέμα της ασφάλειας; Πότε πίεσε πραγματικά τη Διοίκηση να λάβει τα μέτραπου η πλειοψηφία θέλει και η ίδια και η Κυβέρνηση της αρνείται; Πότεσυγκρούστηκε πραγματικά με την πηγής υλοποίησης της πολιτικής απαξίωσης τηςπαιδείας και του Π.Κ.; Ποια είναι η στάση τους όσο καιρό λοιδορείτε τοΠανεπιστήμιο Κρήτης με τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα και τις εκπομπές; Γιατί δεν προτείνατε στη Σύγκλητο του Π.Κ. αναστολή της λειτουργία τουΙδρύματος σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδράνεια της Κυβέρνησης και τηςδιοίκησης, τόσα χρόνια, ώστε πραγματικά να πιέσουμε όλοι μαζί; Είναι προφανές ότι σε αυτή την «αναμπουμπούλα», που έντεχνα δημιουργούνκάποιοι «μαθητευόμενοι» «προοδευτικοί» συνδικαλιστές οι μόνοι που χαίρονταιείναι: η Κυβέρνηση και τα ιδιωτικά εκπαιδευτικά συμφέροντα που εξυπηρετεί ταοποία που βλέπουν την δημόσια παιδεία να απαξιώνεται, αφού η κοινότητα μας δενμπορεί ούτε να βρει λύσεις, αλλά κυρίως ούτε να διεκδικήσει τα δικαιώματα της,και έτσι καταλήγει να «βγάζει το μάτι της» Η Διοίκηση του Π.Κ. όπου ένα καθαρά τεχνικό-διοικητικό ζήτημα το έχειμετατρέψει σε μείζων πολιτικό, αφού αρνείται πεισματικά να μετατάξειυπαλλήλους, να προσλάβει έκτακτους-ωρομίσθιους ή συμβασιούχους (απ ευθείας ήμέσα από εταιρεία διαχείρισης προσωπικού) και να διεκδικήσει ενίσχυση από τοΥπουργείο. Αντίθετα εμμένει να εμφανίζει ως μοναδική λύση τηνιδιωτική-«πρυτανική» αστυνομία. Έτσι η Διοίκηση, αλλά και το Υπουργείο πέτυχαν το ακατόρθωτο, να συγκρούονταιμεταξύ τους καθηγητές και φοιτητές και να δημιουργείται έκρυθμο κλίμα μεαντίκτυπο στην ακαδημαϊκή λειτουργία του ιδρύματος. Η πορεία τους είναιχέρι-χέρι εδώ και πολλά χρόνια και κανείς δεν πείθεται από «θεατρικού» τύπουεπιστολές του Πρύτανη προς τον Υπουργό. Η θέση της ΠΑΣΠ είναι ξεκάθαρη. Η λύση στο πρόβλημα της ασφάλειας είναιτεχνική (συστήματα συναγερμού, ανιχνευτές κίνησης, κουφώματα ασφαλείας,πρόσληψη-μετάταξη προσωπικού, αποκλεισμός μη εκπαιδευτικών χώρων μετά τις22:00). Ο ρόλος φοιτητών και καθηγητών αυτή την περίοδο είναι η από κοινού προσπάθειαγια την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της παιδείας. Μια πολιτικήπου μείωσε και άλλο τις δαπάνες, στον Προϋπολογισμό που ψηφίζεται σε μιαεβδομάδα, που στερείται οράματος και κινείται σε γραφειοκρατικά «στενά»ασφυκτικού ελέγχου και νοοτροπιών 1960. Παράλληλα ένα άλλο μέτωπο ανοίγεται σήμερα. Αυτό της προάσπισης τωνεργασιακών συνθηκών, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αλλά και της προοπτικής τωνεργαζομένων, των οικογενειών τους, αλλά και των νέων φοιτητών και επιστημόνων.Νέοι που απειλούνται από την ανεργία, την ανασφάλεια, την εκμετάλλευση και την«θυματοποίηση» στο «βωμό» αριθμών και οικονομικών δεικτών. Από τους καθηγητές μας απαιτούμε να σταθούν στο ύψος τους ως πνευματικήηγεσία και ως κοινωνική πρωτοπορία και όχι ως μια ακόμα εξουσία πάνω από τακεφάλια των φοιτητών τους. Καλούμε το ακαδημαϊκό και διοικητικό προσωπικό σεμια προοδευτική συστράτευση που θα επιβάλει λύσεις στην «εσωτερική», αλλά καιτην πολιτική εξουσία και θα ανοίγει δρόμους για την κοινωνία μας. Προτείνουμε την δημιουργία προοδευτικού κοινωνικού μετώπου που δεν θα στρέφεικαθηγητές εναντίον φοιτητών, και το ανάποδο, αλλά τις δυνάμεις της προόδου,ενάντια στον αναχρονισμό, τον αυταρχισμό των security και των καμερών, και τηνσυντήρηση. Καλούμε τον Σύλλογο Διδασκόντων να αναλογιστεί το ατόπημα στο οποίο έχειπέσει και να ανακαλέσει τόσο τις προτάσεις του, όσο και τη φιλοσοφία «έδρας» μετην οποία αντιμετωπίζει τα ζητήματα. Καλούμε το Δ.Σ. του Συλλόγου σε συνάντησημε τα Δ.Σ. των Συλλόγων Φοιτητών μέσα στο Σαββατοκύριακο, όχι μόνο για τηναναζήτηση λύσεων στο θέμα της ασφάλειας, αλλά και για κοινές πρωτοβουλίες καιδράσεις, ώστε να πιεστούν διοίκηση και Υπουργείο να δώσουν τις λύσεις πουμπορούν. Ακόμα πιστεύουμε ότι αυτή η συνάντηση μπορεί να γίνει μια αφετηρία κοινώνδράσεων για την ανατροπή των αντι-εκπαιδευτικών νόμων. Τέλος, καλούμε του καθηγητές που δεν βλέπουν τους φοιτητές τους ως μέσο«ομηρίας», που δεν βλέπουν την εκπαιδευτική διαδικασία ως «είδος πολυτελείας»και που θεωρούν τα όργανα διοίκησης ως πεδίο συναίνεσης και όχι ως μηχανισμόεπιβολής ή «τυπικής νομιμοποίησης» μονομερών επιλογών, να συνεχίσουν κανονικάτο εκπαιδευτικό και ερευνητικό τους έργο.ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ «ΙΣΧΥΡΟΥ».ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ, ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ.ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ,ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟ & ΟΧΙ ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΓΥΑΛΑΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΩΝ-ΣΚΥΜΜΕΝΩΝ ΚΕΦΑΛΙΩΝ & ΖΗΤΙΑΝΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ Π.Α.Σ.Π. Α.Ε.Ι. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥΜε όραμα και σχέδιο για το δημόσιο πανεπιστήμιο