Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

Από την ιστορία του ΠΑΣΟΚ του 77, στον αυτόματο πιλότο του σήμερα...

Στο ΠΑΣΟΚ και στον Ανδρέα Παπανδρέου αναφέρονται έγγραφα του Φόρεϊν Οφις της περιόδου 1977 , όπως προκύπτει από την αποδέσμευση στις 28.12.07, των εμπιστευτικών εγγράφων του Φόρεϊν Οφις για το έτος 1977 με την συμπλήρωση τριάντα χρόνων.

Το Φόρεϊν Όφις διατηρεί το δικαίωμα να κρατήσει φακέλους κλειστούς και πέρα των τριάντα χρόνων, και αυτό συμβαίνει αν οι συγκεκριμένοι φάκελοι αφορούν ιδιαίτερα ευαίσθητα θέματα και πρόσωπα που βρίσκονται στην ζωή. Εντύπωση ωστόσο προκαλεί, ότι από τους φακέλους που αφορούν την Ελλάδα για την περίοδο 1977, στο Φόρεϊν Όφις κράτησε κλειστούς δύο φακέλους που αφορούν ο ένας τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο και ο άλλος την εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Τι κρύβουν οι φάκελοι αυτοί; Σε τι συνίσταται το περιεχόμενό τους;
Από την άλλη, στους φακέλους που αποδεσμεύτηκαν υπάρχουν πολλές εκθέσεις του Βρετανού πρέσβη στην Αθήνα Σερ Μπρουκς Ρίτσαρντς προς το Φόρεϊν Όφις για το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος ήλθε στην άμεση επικαιρότητα με την θεαματική αύξηση της κοινοβουλευτικής δύναμης του ΠΑΣΟΚ, από 15 σε 93 βουλευτές, στις βουλευτικές εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977.
Η εξέλιξη αυτή δεν είχε προβλεφθεί από τους Βρετανούς διπλωμάτες στην Αθήνα, οι οποίοι, και αυτό έχει την σημασία του, όπως διαπιστώνεται στα εμπιστευτικά τους έγγραφα ήταν απροετοίμαστοι όσον αφορά τις διασυνδέσεις τους στο ΠΑΣΟΚ. Το Φόρεϊν Όφις υποδεικνύει να επιδιωχθεί η δημιουργία σχέσεων με το ΠΑΣΟΚ μέσω του βρετανικού εργατικού κόμματος, με την ανταλλαγή επισκέψεων στελεχών των δύο κομμάτων.
(Σημαίνει αυτό, ότι το Φόρέϊν Οφις επέβαλε ή επιβάλει στο Εργατικό κόμμα στο πλαίσιο των Εθνικών ή άλλων - και ποιων συμφερόντων- την γραμμή επαφών και σύμπλευσης με άλλα κόμματα;) Ανάλογες υποδείξεις γίνονται στα καθ' ημάς;
Σε οκτασέλιδη αναφορά του προς το Φόρεϊν Όφις στις 14 Δεκεμβρίου 1977, ο Βρετανός πρέσβης στην Αθήνα παραθέτει τις εκτιμήσεις του και τις πληροφορίες της για το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Και είναι ενδιαφέροντα τα στοιχεία παρά την έκθεση που παραμένει "κλειστή", στο τι εκτιμάται για το ΠΑΣΟΚ και τον τότε Πρόεδρό του, ιδιαίτερα τώρα, που και το ΠΑΣΟΚ έχει ξεχάσει τις αναφορές του, και η πορεία του είναι προς το πουθενά με αυτόματο πιλότο, παρά το ότι οδεύει προς ένα συνέδριο, που θα έπρεπε να καθορίζει στάσεις, θέσεις και πολιτικές, αλλά η σιωπή κυριαρχεί, εν όσο τα στελέχη του μαζεύουν κουκιά, και όχι πολιτικές.
Για την φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ λοιπόν, ο Βρετανός πρέσβης Σερ Μπρουκς Ρίτσαρντς, γράφει:

"Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα που βασίζεται και εξαρτάται από τον ηγέτη του, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι προσωπικό δημιούργημα του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος και έχει επιβάλλει αδίστακτα, την κυριαρχία του μέσα σ' αυτό. Σε δύο περιπτώσεις από το 1974 κατέφυγε στην μαζική διαγραφή στελεχών του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούσαν και αποτελούσαν απειλή στην απόλυτη κυριαρχία του στο κόμμα. Τέτοια είναι η κυριαρχία του Ανδρέα Παπανδρέου ώστε εάν για οποιονδήποτε λόγο εξαφανισθεί από την πολιτική σκηνή το ΠΑΣΟΚ θα διαλυθεί ή θα οδηγηθεί σε ραγδαία παρακμή παρά την ισχυρή του οργάνωση. Η εντυπωσιακή οργάνωση του ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε επιτευχθεί χωρίς σημαντικούς πόρους οι οποίοι δεν προήλθαν από τις εισφορές των μελών του, αλλά από το εξωτερικό".

Για τον σοσιαλισμό του Ανδρέα Παπανδρέου ο Βρετανός πρέσβης γράφει:

"Ο Ανδρέας Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι ο σοσιαλισμός του ΠΑΣΟΚ δεν είναι αντιγραφή κάποιου ξένου σοσιαλιστικού μοντέλου, αλλά αναδύθηκε από την ελληνική πραγματικότητα. Απορρίπτει τόσο την σοσιαλδημοκρατία της Βόρειας Ευρώπης όσο και το γραφειοκρατικό και συγκεντρωτικό μοντέλο του Σοβιετικού σοσιαλισμού. Χρησιμοποιεί τον Μαρξισμό ως μέθοδο ανάλυσης, αλλά δανείζεται και υιοθετεί κλασσικές σοσιαλιστικές ιδέες και τις προσαρμόζει στις ελληνικές συνθήκες όπως αυτός νομίζει. Η βασική ιδεολογική προσέγγιση του Ανδρέα Παπανδρέου, σημειώνει ο Βρετανός πρέσβης, είναι ρεαλιστική και μη δογματική".

Για την προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου:

"Υπάρχουν δύο διαφορετικές πλευρές στον χαρακτήρα του Ανδρέα Παπανδρέου. Η μια είναι του οικονομολόγου καθηγητή, με αμερικανική μόρφωση, ο οποίος στις συνομιλίες του με ξένους εμφανίζεται να είναι το αποκορύφωμα της λογικής, παρουσιάζει τα επιχειρήματά του με ειλικρίνεια και ηρεμία. Η άλλη πλευρά είναι του πολύ παραδοσιακού Έλληνα πολιτικού, που τον απασχολούν πολύ λίγο τα θέματα και περισσότερο οι προσωπικότητες και η προβολή του".

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Μια άλλη προσπάθεια για την άλλη όψη στα Ζωνιανά

"Ζωνιανά: Η άλλη όψη"Διδασκαλία - Αφιέρωμα
από τον Γιάννη Παναγιωτάκηκαι τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ζωνιανών
Αύριο Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007 στο μεγάλο αμφιθέατρο του Εκπαιδευτικού Συγκροτήματος του 4ου ΤΕΕ-ΕΠΑΛ , 5ου Λυκείου, 3ου Γυμνασίου (Κηπούπολη, Ελ. Σκεπετζή 31, παράλληλος Λ. Κνωσού, πληροφορίες: 697.333.5555) από τις 18:00 έως τις 24:00 διοργανώνεται διδασκαλία - αφιέρωμα με θέμα: "Ζωνιανά: η άλλη όψη" από το Διδασκαλείο Λαογραφίας του Γιάννη Παναγιωτάκη και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ζωνιανών.
Από τις 18:00 θα παρουσιαστούν τμηματικά (με προβολές ταινιών και φωτογραφικού υλικού) όλα τα πολιτιστικά στοιχεία της περιοχής, η Μυθολογία και η Ιστορία που σχετίζεται με το χώρο, το γεωφυσικό περιβάλλον, το μοναδικό Σπήλαιο Ζωνιανών - Τρύπα του Σφεντόνη, το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων, πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, βιβλία που έχουν εκδοθεί για το χωριό, καλλιτεχνικές δημιουργίες Ζωνιανών, το ιστορικό χορευτικό συγκρότημα του χωριού κ. α.

Όλα τα παραπάνω θα συνδυαστούν με τη διδασκαλία λαογραφίας και χορού ενώ θα παρέμβουν σημαντικοί άνθρωποι που σχετίζονται με την περιοχή. Στη βιωματική προσέγγιση θα συμμετέχουν από τις 18:00 πάνω από δέκα παραδοσιακοί μουσικοί ζωνιανής καταγωγής - από όλες τις γενιές οργανοπαικτών - και πολλοί ντόπιοι παλαιοί χορευτές.

Μετά το τέλος του αφιερώματος λόγου, μουσικής και εικόνας (γύρω στις 21:00) θα γίνει κρητικό γλέντι στον ίδιο χώρο με προσφορά σπιτικής κρητικής παραδοσιακής κουζίνας, κρασιού και ρακής . Επίσης οι μαθητές του Γιάννη Παναγιωτάκη θα παραλάβουν μια τσάντα από τα Ζωνιανά με βιβλίο, DVD, πόστερ και έντυπο υλικό για την περιοχή. Στην όλη διοργάνωση εκτός από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ζωνιανών συμμετέχουν δυναμικά και πολλοί ευαισθητοποιημένοι Ζωνιανοί του Ηρακλείου.
Στο Αφιέρωμα εκτός των άλλων θα παρουσιαστούν οι Ζωνιανοί μουσικοί Μανώλης Παρασύρης του Ιωάννη, Πλουμής Νικόλαος του Γεωργίου, Λευτέρης Κλίνης του Ανδρέα, Μανώλης Ζερβός του Νικολάου, Νικηφόρος Θεοχάρης του Κωνσταντίνου, Θεοχάρης Νικηφόρος του Γεωργίου, Στέλιος Ζαχαριουδάκης του Γεωργίου, Στέλιος Παρασύρης του Παύλου, Θεοχάρης Νικηφόρος του Βαρδή, Αντώνης Νικηφόρος του Στυλιανού και Αναστάσιος Νικηφόρος του Κωνσταντίνου ενώ θα γίνει ανάφορά στους παλαιούς λυράρηδες των Ζωνιανών όπως ο Θεοχάρης Νικηφόρος ("Διαολοχάρης") και ο Γεώργιος Παπαδάκης ("Γερμάνης").
Η παρουσία σας θα είναι για εμάς χαρά και τιμή.

Είσοδος Ελεύθερη.

Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Τα Εφετεία και ο Αρειος Πάγος

Για μια ακόμα φορά παραπέμπεται στι ςκαλλένδες το θέμα ίδρυσης των νέων Εφετείων στη χώρα. Η ολομέλεια του Αρείου Πάγου ανέβαλε την συζήτηση του θέματος για έυθετο χρόνο... Οι συλλογισμοί, προφανώς εξ αιτίας των αντιδράσεων, που παρακινούν μικροτοπικισμοί, και λαϊκισμοί, φαίνεται ότι υπερκέρασαν την πραγματική ανάγκη για ισονομία των πολιτών. Ακόμα, γιατί να μη σκεφτεί κανείς, ότι θα μπορούσε αυτή η ιστορία, για παράδειγμα στην Κρήτη, να κρύβει, η μη δημιουργία δηλαδή μεταβατικής έδρας Εφετείου στο Ηράκλειο, ή νέου Εφετείου στο Ηράκλειο, την υπονόμευση της ίδιας της απονομής της δικαιοσύνης, και την υπόθαλψη όλου εκείνου του κυκλώματος που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, και που οι έρευνες λένε ότι οι δικαστικοί δεν εξαιρούνται από την εμπλοκή τους σε αυτό.

Η κρίση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Συσκέψεις επίσ υσκέψεων στα συλλλογικά όργανα του Πανεπιστημίου Κρήτης, για το θέμα καταλογισμών σε ικανό αριθμό μελών ΔΕΠ. Πολύς λόγος γίνεται για προσπάθεια προσωπικής, επαγγελματικής και πολιτικής εξόντωσης εκείνων όσων μπήκαν στο στόχαστρο. Αναπάντητο το γιατί, ο σκοπός, και η κατάληξη.

Οχημα εκβιασμών η πολιτική ζωή

Σε απόλυτο βαθμό φαίνεται ότι έχει εκτραχυνθεί ο δημόσιος βίος της χώρας.
Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που κανείς δεν γνωρίζει τι βρίσκεται στο βάθος, (ακόμα φαίνεται ότι ο πάτος δεν έχει κάνει την εμφάνισή του).
Ο πολιτικός και η διαδρομή του, στο κλεινόν άστυ της πρωτεύουσας, έγινε όχημα εκβιασμών, απειλών, και πάντως στο πλαίσιο του "σεμνά και ταπεινά" που διαγγέλθηκε, η ευθυξία δεν έχει όρια ούτε προς τα πάνω ούτε προς τα κάτω.
Αλλού, μερικοί, απολαμβάνουν ακόμα "ασυλίες", ανάλογες με τις υπηρεσίες που παρέχονται και παρέχουν και τις εξυπηρετήσεις που υποθάλπτουν δυσανάλογες προς τα του Καίσαρος....
Σε αυτήν την διαδρομή, η κάθαρση, έχει δρόμο μακρύ να διανύσει...Η ιστορία με τον πρώην Γενικού Γραμματέα Πολιτισμού, είναι απλά μια στάση...

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ

Σε 1.070.000 εκτιμώνται οι μετανάστες στην Ελλάδα το 2007, σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στα 2.049.000 εικάζεται ότι θα φθάσουν το 2030 και σε 2.750.000 θα ανέρχονται οι μετανάστες "πρώτης" και "δεύτερης γενιάς" το 2050 στη χώρα μας, σύμφωνα με τη μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το "Δημογραφικό Μέλλον της Ευρώπης". Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα για τον Μετανάστη αύριο, και η Ελλάδα αποδεικνύει και με αριθμούς, ότι έχει εισέλθει για τα καλά στον κατάλογο των "πολυπολιτισμικών" κοινωνιών. Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ) Αλέξανδρος Ζαβός μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στη Μαρία Δεληθανάση, για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. " Ερώτηση:Ποιες είναι οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια σε ό,τι αφορά τη μετανάστευση; Απάντηση: Οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια είναι η διατήρηση της ανάπτυξης σε συνδυασμό με την εξασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης. Είμαστε μια χώρα που αντιμετωπίζει σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα. Για να διατηρηθεί τα επόμενα χρόνια η σημερινή οικονομική ευμάρεια, θα πρέπει να έχουμε τουλάχιστον 2,1 γεννήσεις ανά ζευγάρι. Όμως ο αριθμός των γεννήσεων ανέρχεται σε 1,3-1,4 παιδιά ανά ζευγάρι. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μπουν άλλα άτομα στη χώρα. Μιλάμε δηλαδή για εισροή μεταναστών, αλλά όχι για ασύδοτη είσοδο μεταναστών. Εάν ο αριθμός τους είναι μεγαλύτερος από αυτόν που μπορεί η ελληνική κοινωνία να αφομοιώσει και να εντάξει, θα δημιουργηθεί κοινωνική αναστάτωση. Ερώτηση:Μήπως πρέπει να εφαρμοσθούν πιο "φιλικές" νομοθετικές αλλαγές για να υπάρξει το απαραίτητο νόμιμο εργατικό δυναμικό; Απάντηση: Ο Επίτροπος Φράνκο Φρατίνι προωθεί ήδη την εφαρμογή της "μπλε κάρτας" για τους μετανάστες που βρίσκονται νόμιμα στην Ευρώπη. Πρόκειται ουσιαστικά για διεύρυνση της Οδηγίας "Μπολκεστάιν", η οποία λέει ότι πολίτες της ΕΕ μπορούν να μετακινούνται σε άλλα κράτη διατηρώντας τα εργασιακά τους δικαιώματα (ασφαλιστικά κ.λπ.) στη χώρα από την οποία προέρχονται και αμειβόμενοι με τους μισθούς της χώρας στην οποία πηγαίνουν. Επισημαίνω το δεύτερο, διότι συνιστά τη σημαντικότερη αλλαγή στην αρχική οδηγία. Ερώτηση: Τι θα γίνει με τους παράνομα εργαζόμενους; Απάντηση: Η Ευρώπη δεν θέλει τη μη νόμιμη είσοδο μεταναστών. Γι' αυτό προωθεί διαδικασίες περιορισμού της παράνομης μετανάστευσης, συνάπτει διακρατικές συμφωνίες με τις χώρες προέλευσης για επαναπροώθηση μεταναστών, επιδοτεί εκπαιδευτικά προγράμματα και προγράμματα οικονομικής ανάπτυξης σε χώρες προέλευσης μεταναστών, δημιουργεί νόμιμες οδούς μετανάστευσης όπως η κυκλική, η εποχική μετανάστευση. Ερώτηση: Ποιες προσπάθειες έχουν γίνει στην Ελλάδα προς την κατεύθυνση της κοινωνικής ενσωμάτωσης; Απάντηση: Η κοινωνική ενσωμάτωση είναι το μεγάλο στοίχημα της Ευρώπης. Πολλές διαφορετικές πολιτικές και προγράμματα έχουν αναπτυχθεί, τις περισσότερες φορές χωρίς μεγάλη επιτυχία. Στην Ελλάδα έχουμε δημιουργήσει την Εθνική Επιτροπή για την Κοινωνική Ένταξη των Μεταναστών στην οποία συμμετέχουν όλα τα κόμματα και οι κοινωνικοί εταίροι. Θα συμμετάσχουν και οι μετανάστες όταν δημιουργήσουν αντιπροσωπευτικό δίκτυο οργανώσεων. Ήδη μπαίνει σε λειτουργία το Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα για την Κοινωνική Ένταξη των Μεταναστών "Εστία" στο οποίο θα επενδυθούν περίπου 20 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 16 εκατ. προέρχονται από την ΕΕ και τα 4 εκατ. από ίδιους πόρους. Στο πλαίσιο του "Εστία" θα εκπαιδευτούν δημόσιοι υπάλληλοι στη διαχείριση μεταναστών και θα δημιουργηθούν δομές με προσωπικό που γνωρίζει τη γλώσσα των μεταναστών ή στις οποίες θα απασχοληθούν μετανάστες. Κάτι σαν τους διαπολιτισμικούς μεσολαβητές. Και επειδή πρόκειται κυρίως για ευρωπαϊκά προγράμματα δεν θα υπάρξουν προβλήματα στην πρόσληψη μεταναστών, διότι θα εργασθούν με συμβάσεις έργου. Ερώτηση:Και τι θα γίνει όταν τελειώσει η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση; Απάντηση: Το πρόγραμμα διαρκεί από το 2008 έως το 2013. Άρα μιλάμε για μακρύ χρονικό ορίζοντα. Επιπλέον έχουν προβλεφθεί δράσεις για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών και από το Δ' ΚΠΣ. Μέχρι τότε η Ελλάδα και η ΕΕ θα έχουν κληθεί να προσαρμοσθούν σε νέα δεδομένα. Ερώτηση:Τι θεωρείτε επιτυχημένο στην υπάρχουσα μεταναστευτική πολιτική; Απάντηση:Εκείνο που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως επιτυχία της κυβέρνησης είναι ότι κατόρθωσε να στρέψει το διάλογο για τη μετανάστευση από την παραβατικότητα των μεταναστών και το φόβο γι' αυτούς -στερεότυπα που είχαν ενισχυθεί και από τα ΜΜΕ- σε πιο ουσιαστικά θέματα, όπως η συμβολή τους στην ανάπτυξη της χώρας και η κοινωνική συνύπαρξη. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στις δημοσκοπήσεις, όπου ενώ μέχρι το 2004-2005 ένα 14% των ερωτηθέντων θεωρούσε σοβαρό πρόβλημα τους μετανάστες, το ποσοστό έχει μειωθεί στο 4%. Ερώτηση:Τι νομίζετε ότι πρέπει να αλλάξει; Απάντηση:Το πρώτο είναι να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε επαρκές δίκτυο πληροφόρησης των μεταναστών. Έχουν ξεκινήσει από το κράτος μαθήματα για την πιστοποίηση της γνώσης της ελληνικής γλώσσας, προκειμένου να αποκτήσουν οι μετανάστες την ιδιότητα του επί μακρόν διαμένοντος, αλλά φαίνεται ότι η πληροφορία δεν έχει φθάσει στη μεγάλη μάζα των μεταναστών. Το δεύτερο είναι ότι μελετάμε στο ΙΜΕΠΟ σε συνεργασία με την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία, τη δημιουργία του λεγόμενου "one shop stop". Πρόκειται για ένα δίκτυο αντίστοιχο του ΚΕΠ, που εξυπηρετεί τους ημεδαπούς αλλά με ευρύτερες αρμοδιότητες, όπου οι μετανάστες θα μπορούν να διεκπεραιώνουν όλες τις υποθέσεις τους με τη δημόσια διοίκηση. Ξέρετε η νομοθεσία είναι σημαντική. Αλλά "σκοντάφτει" στη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών.

Το μηνυμα του Γ.Γ. του ΟΗΕ

Μήνυμα ΓΓ του OHE για τη Διεθνή Ημέρα για τους Μετανάστες Την προτροπή να αντικατασταθούν οι διακρίσεις σε βάρος των μεταναστών με την κατανόηση "για να κερδίσουν έτσι όχι μόνο οι μετανάστες αλλά όλος ο κόσμος", διατυπώνει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν σε μήνυμά του για τη Διεθνή Ημέρα για τους Μετανάστες (18 Δεκεμβρίου 2007), μια Ημέρα, όπως σημειώνει, που χρόνο με το χρόνο αποκτά όλο και περισσότερο νόημα. Ο συνδυασμός της παγκοσμιοποίησης με τις αυξανόμενες ανισότητες στο βιοτικό επίπεδο τόσο στο εσωτερικό όσο και μεταξύ των κρατών, προκαλεί την παγκόσμια αύξηση της διασυνοριακής μετανάστευσης, αναφέρει ο Μπαν Γκι Μουν, προσθέτοντας ότι σήμερα, αυτοί που ζουν έξω από τη χώρα γέννησής τους είναι περισσότεροι από ποτέ. Για το 2007 υπολογίζονται σε 200 εκατομμύρια άνθρωποι. "Πίσω από αυτό το τεράστιο νούμερο -συνεχίζει- κρύβονται προσωπικές ιστορίες. Η ιστορία του εξειδικευμένου μηχανικού ηλεκτρονικών υπολογιστών, του παράνομου αγρότη, της γυναίκας που έπεσε θύμα εκμετάλλευσης, του πρόσφυγα που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του και αμέτρητες άλλες ιστορίες. Παρόλο που οι ιστορίες των μεταναστών είναι διαφορετικές, είναι ξεκάθαρο ότι οι μετανάστες στο σύνολό τους δεν πρέπει να θεωρούνται βάρος. Οι μετανάστες συχνά οδηγούνται από την προσδοκία μιας καλύτερης ζωής. Αναζητούν ένα ασφαλέστερο, πιο ευνοϊκό μέλλον για τα παιδιά τους και επιθυμούν να εργαστούν γι' αυτό. Όταν τους δίνεται η ευκαιρία να αποδείξουν επί ίσοις όροις τις ικανότητές τους, η μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών αποτελεί κέρδος για την κοινωνία. Εκατομμύρια μετανάστες παρέχουν απαραίτητες υπηρεσίες στις οικονομίες και τις κοινωνίες των χωρών διαμονής τους. Ταυτόχρονα, στηρίζουν τις οικογένειες και τις κοινότητές τους στις πατρίδες τους όπου τα εμβάσματά τους ενισχύουν την εθνική οικονομία. Δυστυχώς, σπάνια αναγνωρίζεται η συνεισφορά των μεταναστών. Αντιθέτως, συχνά βρίσκονται αντιμέτωποι με την κακομεταχείριση και τις διακρίσεις, από την απουσία μηχανισμών προστασίας έως τις διακρίσεις των εθνικών νομοθεσιών. Σε ακραίες περιπτώσεις, γίνονται θύματα ρατσιστικών ή ξενοφοβικών επιθέσεων". Πολλές σημαντικές δικλίδες ασφαλείας περιλαμβάνονται στη Διεθνή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων Όλων των Μεταναστών Εργαζομένων και των Μελών των Οικογενειών τους, αλλά μέχρι σήμερα αυτή έχει επικυρωθεί μόνο από 37 χώρες, αναφέρει ο ΓΓ του ΟΗΕ και καλεί όλα τα κράτη-μέλη τα οποία δεν έχουν ακόμη επικυρώσει ή προσχωρήσει στη Σύμβαση να το πράξουν όσο το δυνατόν συντομότερα, διασφαλίζοντας έτσι την πλήρη και αποτελεσματική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών. Παράλληλα, σημειώνει ότι "πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο σχετικά με την πολύτιμη οικονομική, πνευματική και κοινωνική συνεισφορά των μεταναστών τόσο στις χώρες καταγωγής όσο και στις χώρες υποδοχής τους".

Και η άποψη του Η. Καστανά για το Π.Κ.

Χαίρομαι που γιά πρώτη φορά, συλλογικά όργανα Πανεπιστημίου κατάφεραν να αρθούν πάνω από μικροκομματικές σκοπιμότητες και παιχνίδια «δουναι και λαβείν», ανεξάρτητα από ποιούς ψηφίστηκαν και σε ποιούς «χρωστούν». Χαίρομαι που γιά πρώτη ίσως φορά δεν ντρέπομαι και δεν χρειάζεται να δικαιολογώ τα αδικαιολόγητα. Χαίρομαι γιατί ίσως, η απόφαση της Συγκλήτου, για αναστολή της οιασδήποτε ακαδημαϊκής διαδικασίας έρχεται να αποκαταστήσει τα αυτονόητα, την μόνη δυνατότητα που έχουμε να αντιδράσουμε στην φασιστική προσπάθεια επιβολής των αποφάσεων μιάς μικρής μειοψηφίας, στο συνολο της ακαδημαϊής κοινότητος.
Ελπίζω, οι Πρόεδροι των Τμημάτων να αρθούν στο ύψος τους και να εκτελέσουν στο ακέραιο το καθηκον τους, αναστέλοντας την οιαδήποτε ακαδημαϊκή διαδικασία (και ιδιαίτερα τόσο τα μαθήματα όσο και την Κλινική ή άλλη άσκηση που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας).
Εύχομαι κάποτε να καταλάβουμε όλοι πως το Πανεπιστήμιο είναι χώρος μαθήσεως και όχι προθάλαμος κομματικών ή άλλων πολιτικών διεργασιών. Πως οιαδήποτε διοικητική ή θέση σε συλλογικά όργανα σκοπό έχει την προάσπιση του Δημοσίου συμφέροντος, και την προαγωγή της διδακτικής και ερευνητικής διαδικασίας, ώστε τα Ακαδημαϊκά μας Ιδρύματα να αποτελέσουν ισάξια μέλη της παγκόσμιας ερευνητικής και διδακτικής οικογένειας, και όχι τους παρίες της.
Καλώ τους φοιτητές μας να αναλογισθούν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους αντί να επιδίδονται σε υβρεολόγια και να επαναλαμβάνουν άταιρα ξύλινα συνθήματα μιάς άλλης εποχής.
Ολοι μαζί, ας στοχεύσουμε στο αναβαθμισμένο Δημόσιο Πανεπιστήμιο του αύριο και όχι σε ιδρύματα τριτοκοσμικού τύπου, υποβαθμισμένα και εξισωμένα πρός τα κάτω με «δημοκρατικές» κραυγές.
Προσωπικά, δηλώνω πως θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις για την πρόοδο και την ανάπτυξη του Ιδρύματος που υπηρετώ για πάνω από 20 χρόνια, ώστε να είμαι περήφανος στο τέλος της θητείας μου και να μήν θεωρήσω «χαμένη» την υπερ-20-ετή μου προσπάθεια σ’ αυτό.
Δηλώνω τέλος πως δεν εκχωρώ το δικαίωμα της Δημοκρατικής ή «Δημοκρατικής» εκφράσεως σε ΚΑΜΙΑ παράταξη ή κόμα. Η ακαδημαϊκη μου ελευθερία και το καλώς εννοούμενο Πανεπιστημιακό Ασυλο μου το επιβάλουν και με προστατεύουν.

Η. Καστανάς
Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης

Η ΠΑΣΠ για την ασφάλεια του Πανεπιστημίου Κρήτης

Σύλλογος Ακαδημαϊκών Λειτουργών ή «εκβιαστών»;Διοίκηση με όραμα για το Πανεπιστήμιο Κρήτης ή «διαλυμένη διαδήλωση» που άγεται και φέρεται από την Κυβέρνηση και τις εξελίξεις; Αυτά τα δυο ερωτήματα πλανώνται σε όλα τα μέλη τηςακαδημαϊκής κοινότητας. Από τη μια όλοι (κυρίως στη Κνωσό) ζούμε το μεγάλοπρόβλημα της ασφάλειας των κτιρίων. Από την άλλη αντιμετωπίζουμε καθημερινά την ανικανότητα της διοίκησης να λύσει το πρόβλημα (έστω προσωρινά με μετατάξεις υπαλλήλων), αλλά και την «προστασία» που παρέχει στην Κυβέρνηση που δεν δίνειτους αναγκαίους πόρους (γενικά) και προσωπικό (ειδικότερα). Μέσα σε όλα αυτά προστέθηκαν και οι συνδικαλιστικού τύπου «κορώνες» τουΣυλλόγου Διδασκόντων Ηρακλείου για «καθεστώς ανασφάλειας» και η πρόταση για«αποχή των μελών του από το εκπαιδευτικό έργο». Κατανοούμε την αγωνία όλων, σεκαμία περίπτωση όμως δεν κατανοούμε την ένταση και το πάθος. Αλήθεια τι κάνει ο Σύλλογος Διδασκόντων τουλάχιστον τα τελευταία δυο χρόνιαγια το θέμα της ασφάλειας; Πότε πίεσε πραγματικά τη Διοίκηση να λάβει τα μέτραπου η πλειοψηφία θέλει και η ίδια και η Κυβέρνηση της αρνείται; Πότεσυγκρούστηκε πραγματικά με την πηγής υλοποίησης της πολιτικής απαξίωσης τηςπαιδείας και του Π.Κ.; Ποια είναι η στάση τους όσο καιρό λοιδορείτε τοΠανεπιστήμιο Κρήτης με τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα και τις εκπομπές; Γιατί δεν προτείνατε στη Σύγκλητο του Π.Κ. αναστολή της λειτουργία τουΙδρύματος σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδράνεια της Κυβέρνησης και τηςδιοίκησης, τόσα χρόνια, ώστε πραγματικά να πιέσουμε όλοι μαζί; Είναι προφανές ότι σε αυτή την «αναμπουμπούλα», που έντεχνα δημιουργούνκάποιοι «μαθητευόμενοι» «προοδευτικοί» συνδικαλιστές οι μόνοι που χαίρονταιείναι: η Κυβέρνηση και τα ιδιωτικά εκπαιδευτικά συμφέροντα που εξυπηρετεί ταοποία που βλέπουν την δημόσια παιδεία να απαξιώνεται, αφού η κοινότητα μας δενμπορεί ούτε να βρει λύσεις, αλλά κυρίως ούτε να διεκδικήσει τα δικαιώματα της,και έτσι καταλήγει να «βγάζει το μάτι της» Η Διοίκηση του Π.Κ. όπου ένα καθαρά τεχνικό-διοικητικό ζήτημα το έχειμετατρέψει σε μείζων πολιτικό, αφού αρνείται πεισματικά να μετατάξειυπαλλήλους, να προσλάβει έκτακτους-ωρομίσθιους ή συμβασιούχους (απ ευθείας ήμέσα από εταιρεία διαχείρισης προσωπικού) και να διεκδικήσει ενίσχυση από τοΥπουργείο. Αντίθετα εμμένει να εμφανίζει ως μοναδική λύση τηνιδιωτική-«πρυτανική» αστυνομία. Έτσι η Διοίκηση, αλλά και το Υπουργείο πέτυχαν το ακατόρθωτο, να συγκρούονταιμεταξύ τους καθηγητές και φοιτητές και να δημιουργείται έκρυθμο κλίμα μεαντίκτυπο στην ακαδημαϊκή λειτουργία του ιδρύματος. Η πορεία τους είναιχέρι-χέρι εδώ και πολλά χρόνια και κανείς δεν πείθεται από «θεατρικού» τύπουεπιστολές του Πρύτανη προς τον Υπουργό. Η θέση της ΠΑΣΠ είναι ξεκάθαρη. Η λύση στο πρόβλημα της ασφάλειας είναιτεχνική (συστήματα συναγερμού, ανιχνευτές κίνησης, κουφώματα ασφαλείας,πρόσληψη-μετάταξη προσωπικού, αποκλεισμός μη εκπαιδευτικών χώρων μετά τις22:00). Ο ρόλος φοιτητών και καθηγητών αυτή την περίοδο είναι η από κοινού προσπάθειαγια την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της παιδείας. Μια πολιτικήπου μείωσε και άλλο τις δαπάνες, στον Προϋπολογισμό που ψηφίζεται σε μιαεβδομάδα, που στερείται οράματος και κινείται σε γραφειοκρατικά «στενά»ασφυκτικού ελέγχου και νοοτροπιών 1960. Παράλληλα ένα άλλο μέτωπο ανοίγεται σήμερα. Αυτό της προάσπισης τωνεργασιακών συνθηκών, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αλλά και της προοπτικής τωνεργαζομένων, των οικογενειών τους, αλλά και των νέων φοιτητών και επιστημόνων.Νέοι που απειλούνται από την ανεργία, την ανασφάλεια, την εκμετάλλευση και την«θυματοποίηση» στο «βωμό» αριθμών και οικονομικών δεικτών. Από τους καθηγητές μας απαιτούμε να σταθούν στο ύψος τους ως πνευματικήηγεσία και ως κοινωνική πρωτοπορία και όχι ως μια ακόμα εξουσία πάνω από τακεφάλια των φοιτητών τους. Καλούμε το ακαδημαϊκό και διοικητικό προσωπικό σεμια προοδευτική συστράτευση που θα επιβάλει λύσεις στην «εσωτερική», αλλά καιτην πολιτική εξουσία και θα ανοίγει δρόμους για την κοινωνία μας. Προτείνουμε την δημιουργία προοδευτικού κοινωνικού μετώπου που δεν θα στρέφεικαθηγητές εναντίον φοιτητών, και το ανάποδο, αλλά τις δυνάμεις της προόδου,ενάντια στον αναχρονισμό, τον αυταρχισμό των security και των καμερών, και τηνσυντήρηση. Καλούμε τον Σύλλογο Διδασκόντων να αναλογιστεί το ατόπημα στο οποίο έχειπέσει και να ανακαλέσει τόσο τις προτάσεις του, όσο και τη φιλοσοφία «έδρας» μετην οποία αντιμετωπίζει τα ζητήματα. Καλούμε το Δ.Σ. του Συλλόγου σε συνάντησημε τα Δ.Σ. των Συλλόγων Φοιτητών μέσα στο Σαββατοκύριακο, όχι μόνο για τηναναζήτηση λύσεων στο θέμα της ασφάλειας, αλλά και για κοινές πρωτοβουλίες καιδράσεις, ώστε να πιεστούν διοίκηση και Υπουργείο να δώσουν τις λύσεις πουμπορούν. Ακόμα πιστεύουμε ότι αυτή η συνάντηση μπορεί να γίνει μια αφετηρία κοινώνδράσεων για την ανατροπή των αντι-εκπαιδευτικών νόμων. Τέλος, καλούμε του καθηγητές που δεν βλέπουν τους φοιτητές τους ως μέσο«ομηρίας», που δεν βλέπουν την εκπαιδευτική διαδικασία ως «είδος πολυτελείας»και που θεωρούν τα όργανα διοίκησης ως πεδίο συναίνεσης και όχι ως μηχανισμόεπιβολής ή «τυπικής νομιμοποίησης» μονομερών επιλογών, να συνεχίσουν κανονικάτο εκπαιδευτικό και ερευνητικό τους έργο.ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ «ΙΣΧΥΡΟΥ».ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ, ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ.ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ,ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟ & ΟΧΙ ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΓΥΑΛΑΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΩΝ-ΣΚΥΜΜΕΝΩΝ ΚΕΦΑΛΙΩΝ & ΖΗΤΙΑΝΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ Π.Α.Σ.Π. Α.Ε.Ι. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥΜε όραμα και σχέδιο για το δημόσιο πανεπιστήμιο

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

Να παίξουν το ρόλο τους τα αθλητικά γυμνάσια ζητά ο Αλαβάνος

Τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, προκειμένου να δει και τις κυβερνητικές ευθύνες που υπάρχουν για τα προβλήματα της Ολυμπιακής Αεροπορίας», θα ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε ο Αλ. Αλαβάνος από το Ηράκλειο της Κρήτης. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφτηκε τις εγκαταστάσεις του Αθλητικού Σχολείου και συναντήθηκε με τον Διευθυντή του Σχολείου, το Σύλλογο Διδασκόντων και το Σύλλογο Φίλων του Αθλητικού Σχολείου Ηρακλείου. Ο κ. Αλαβάνος σε δηλώσεις του τόνισε ότι το Αθλητικό Σχολείο του Ηρακλείου «είναι ένα δείγμα της εγκατάλειψης των εκπαιδευτικών δυνατοτήτων που υπάρχουν για τους μαθητές των Γυμνασίων και Λυκείων». Τα Αθλητικά Σχολεία, τόνισε, δεν είναι αυτόνομα, είναι ενσωματωμένα μέσα σε Γενικά Σχολεία, δεν έχουν υποδομές, δεν έχουν χώρους άθλησης και βέβαια έχουμε σε ακραία μορφή τα φαινόμενα που οι γυμναστές και οι προπονητές είναι ωρομίσθιοι και όχι καθηγητές με κανονικές και ασφαλείς εργασιακές σχέσεις και οι οποίοι εμφανίζονται στα μέσα Νοεμβρίου. «Εμείς θα παρέμβουμε στη Βουλή, προκειμένου και το Αθλητικό Γυμνάσιο και Λύκειο, να γίνουν αυτόνομα, να βρουν χώρο κοντά στο Παγκρήτιο Στάδιο, στο χώρο των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, να υπάρξουν οι υποδομές, η στήριξη, το ανθρώπινο δυναμικό που θα βοηθήσει να παίξουν το ρόλο τους», κατέληξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Αλαβάνος στη συνέχεια θα μεταβεί στο Καστέλι, όπου θα έχει συνάντηση με το Δήμαρχο και φορείς με θέμα το Αεροδρόμιο και τα προβλήματα της περιοχής του Δήμου Καστελίου. (πηγη ΑΠΕ)Να σημειωθέι ότι σε Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου επί 7 μήνες οι κάτοικοι έχουν να αντιμετωπίσουν την αδιαφορία του Δήμου για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στο δίκτυο ύδρευσης του χωριού, με αποτέλεσμα να πίνουν νερό, που είναι εμπλουτισμένο με τρωκτικά. Μόνη ελπίδα των κατοίκων, η παρέμβαση του Εισαγγελέα μετά από δημοσιεύματα της Εφημερίδας Πατρίς, και σχόλια του τοπικού τύπου.
Ο κος Αλαβάνος, στο τέλος της επίσκεψής του στο Ηράκλειο, θα έχει συνάντηση με την Διοίκηση του ΚΤΕΛ Ηρακλείου - Λασιθίου.

Πολιτική άγνοια Σουφλιά καταγγέλλουν οι Οικολόγοι

Ο κ. Σουφλιάς διαπράττοντας τεράστια γκάφα σε ανακοίνωση του χαρακτηρίζει παντελώς ανακριβές το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της Greenpeace για την εξέλιξη των εκπομπών στην Ελλάδα την δεκαπενταετία 1990-2005. Την περασμένη εβδομάδα με αντίστοιχη βιαιότητα ο κ. Σουφλιάς επιτίθετο (πάλι εν αδίκω) εναντίον του WWF Ελλάς, μιας άλλης περιβαλλοντικής οργάνωσης για το ζήτημα της απουσίας επαρκούς αποστολής στην συνδιάσκεψη του Μπαλί.
Αν ήμασταν σε άλλη χώρα, μετά από όσα έγιναν τελευταία, ένας πραγματικός Υπουργός Περιβάλλοντος δε θα μπορούσε να παραμείνει στη θέση του με δεδομένο ότι προκύπτουν δύο πολύ σοβαρά πολιτικά θέματα από την ανακοίνωση αυτή του κ Σουφλιά. Αφενός ο κύριος Σουφλιάς, αν και καθ’ ύλη αρμόδιος, πιάστηκε, για άλλη μια φορά, εντελώς αδιάβαστος, για ένα θέμα που σχετίζεται με την ίδια την επιβίωση μας και αφετέρου αντί για το διάλογο, επιλέγει συστηματικά να επιτίθεται και μάλιστα με βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον των περιβαλλοντικών οργανώσεων που συμβάλλουν σημαντικά στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας.
Γιατί είναι αδιάβαστος ο κ. Σουφλιάς: Η ανακοίνωση της GREENPEACE ανέφερε κατά λέξη τα εξής: "Αντίθετα μάλιστα, καταγράφεται αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 32% από το 1990 ως το 2005, προβλέπεται αύξηση 46% για το 2012". Πράγματι αν κάποιος ανατρέξει στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος για την Ελλάδα (http://reports.eea.europa.eu/eea_report_2007_5/en/Greece.pdf) και συγκεκριμένα στην σελίδα 6 βλέπει ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα της Ελλάδας ήταν 84.314.000 τόνοι το 1990 και 111.668.000 το 2005. Η αύξηση δηλαδή ήταν ακριβώς 32.44%, λίγο παραπάνω απ' ότι ανέφερε η Greenpeace, που μετριοπαθώς στρογγυλοποίησε προς τα κάτω. Δηλαδή ο κ. Σουφλιάς είτε δεν γνωρίζει αριθμητική, είτε δεν καταλαβαίνει τη διαφορά ανάμεσα στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου γενικά. Όταν, λοιπόν, ο Υπουργός είναι σε πλήρη σύγχυση σε σχέση με στοιχειώδεις έννοιες, πώς μπορούμε να είμαστε ήσυχοι ότι η Ελληνική Αντιπροσωπεία στο Μπαλί έχει ξεκάθαρους, σαφείς στόχους για την προστασία του κλίματος και μπορεί να συμμετάσχει στις πολύπλοκες διαβουλεύσεις ενεργά, τη στιγμή μάλιστα δεν συμμετέχουν σε αυτή ούτε επιστήμονες ούτε εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών;
Γιατί (ξανά)προκύπτει πολιτικό θέμα από την επιθετικότητα του κ. Σουφλιά: Ο κύριος Σουφλιάς είναι υποχρεωμένος από την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία (Σύμβαση Άαρχους, Ευρωπαϊκές Οδηγίες) αλλά και στη βάση μιας σύγχρονης αντίληψης για τη δημοκρατία να συζητάει με τους κοινωνικούς εταίρους. Είναι πλέον απαίτηση της εποχής και των κοινωνιών όλες οι πολιτικές – πολύ περισσότερο η πολιτική για την προστασία του παγκόσμιου κλίματος – να είναι το αποτέλεσμα ενός ανοικτού και συγκροτημένου διαλόγου. Είναι λοιπόν αδιανόητο ο κ Σουφλιάς να μην συζητάει καν με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τους κοινωνικούς φορείς. Χαρακτηριστικά στα 4 σχεδόν χρόνια της θητείας του δεν έχει γίνει έστω και μία οργανωμένη συνάντησή του με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, αποφεύγει συστηματικά το διάλογο ακόμα και στη Βουλή, δεν παρουσιάζει εκθέσεις για την κατάσταση του περιβάλλοντος. Δεν έχει επίσης ανταποκριθεί στην πρόσκληση του Υπουργού Περιβάλλοντος της Ιταλίας για συνεργασία των δύο χωρών σε θέματα πρόληψης και έγκαιρης / αποτελεσματικής αντιμετώπισης των πυρκαγιών.
Η εμμονή του κ. Σουφλιά να επιτίθεται με κάθε ευκαιρία εναντίον των περιβαλλοντικών οργανώσεων είναι κατ' αρχήν ακατανόητη διότι (θα έπρεπε να) μοιράζεται με αυτές κοινούς στόχους: την προστασία του περιβάλλοντος και την αποφυγή της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Γίνεται κατανοητή μόνο αν σκεφτούμε ότι ο κ. Σουφλιάς είναι στην πραγματικότητα Υπουργός Δημοσίων Έργων και το ΠΕΧΩ στην ονομασία του υπουργείου του είναι πάρεργο το οποίο ούτε το καταλαβαίνει ως αντικείμενο ούτε τον ενδιαφέρει στην παραγματικότητα. Με τον τρόπο του λοιπόν αναδεικνύει την ανάγκη δημιουργίας Υπουργείου Περιβάλλοντος με αποφασιστικές αρμοδιότητες και με στόχο να προσαρμοστούν όλες οι άλλες πολιτικές στην ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και βιωσιμότητας, μάλιστα κατά προτίμηση χωρίς τον ίδιο επικεφαλής.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Οταν φυσάει νοτιάς το κακό γίνεται μεγαλύτερο

Στο Ρέθυμνο σήμερα το μεσημέρι διαδήλωσαν κάτοικοι και φορείς( μάλλον φορείς και λιγότεροι κάτοικοι), διεκδικώντας ένα Ρέθυμνο όπου η εγκληματικότητα θα τεθεί εκτός. Επειδή όμως εγκλήματα δεν συναντώνται μόνο στα Ζωνιανά, όπου κάποιοι πήραν το πράγμα ως προσωπκή βεντέτα, αφήνοντας εκτός άλλους εξ ίσου ένοχους, και άλλες περιπτώσεις εξίσου εγκληματικές δέστε το ακόλουθο κείμενο....Οπου η συνήθεια, η ανοχή γίνεται συνενοχή και ανοχή, υποσκάπτοντας και την υγεία μας και τους νόμους...
Αυτή η βρομιά δε φεύγει απο πάνω μας. Πότισαν τα μαλλιά, τα ρούχα μας, το δέρμα.

Το σάλιο μας πικρό και τα φιλιά μας καμένο πλαστικό μυρίζουν.

Τον Απρίλη, πήρε φωτιά η χωματερή και συνεχίζει να καπνίζει. Μήνες τώρα με κλειστά πορτοπαράθυρα. Βουλώνω χαραμάδες κι ο αέρας που κουβαλά τις διοξίνες τρυπώνει μέσα στα δωμάτια.

Τα πρωϊνά, μια πάχνη φονική καθίζει πάνω στο μικρό μας κήπο. Οταν φυσά νοτιάς ή έχει άπνοια, η δυσοσμία γίνεται αφόρητη και για να βγούμε στην αυλή, φοράμε μάσκες νοσοκόμων.

Στο χωριό, η ζωή ακολουθεί το γνώριμο ρυθμό της. Παιδιά πηγαίνουν κι έρχονται απο το σχολειό. Παιδιά με μάγουλα αναμμένα παίζουνε μπάλα στα στενά σοκάκια.

Στο καφενείο, απέναντι, ρακές απ’ το πρωί, καυγάδες για ζώα, δρόμους, και φραχτά. Συνηθισμένοι οι ντόπιοι στη μυρωδιά καμένων πλαστικών. Τα καίνε στα βοσκοτόπια και στα λιόφυτα, ρίχνουν μπουκάλια πλαστικά στο τζάκι για προσάναμα. Κανείς δεν τους εξήγησε ποτέ κι ούτε θέλουν να γνωρίζουν.

Τώρα, ομως, καίγεται ολάκερη χωματερή. Χιλιάδες τόνοι σκουπιδιών.

Εκείνη η βαθιά λεκάνη που πρωτοπήγαν τα σκουπίδια το ‘94, είναι σήμερα βουνό.

Βουνό που αχνίζει διοξίνες. Ενα μεγάλο σύνεφο, δυσώδες, πλανιέται στην περιοχή και, καταπώς φυσούν οι άνεμοι, αλλάζει κατευθύνσεις, απλώνεται χιλιόμετρα μακριά.

Τις νύχτες, φαίνεται η χωματερή σαν να ‘χει καντηλάκια αναμένα. Εκατοντάδες καντηλάκια καίνε το λάδι της ζωής μας.

Ας καίγεται η χωματερή. Τα σκουπιδιάρικα, των δήμων Ρεθύμνου και Αρκαδίου, την ταϊζουν ακατάπαυστα.

Σαν να μη συμβαίνει τίποτα, στο Ρέθυμνο, η ζωή ακολουθεί το γνώριμο ρυθμό της. Οι τοπικές αρχές συσκέπτονται για το πώς θα παρατείνουν την παρανομία, χωρίς να χαθεί η Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.

Μια εικόνα μαγική είναι η χωματερή. Επίσημα δηλώθηκε οτι έκλεισε, όμως δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί. Πήρε φωτιά, και ανακοινώθηκε οτι έσβησε, όμως καπνίζει επτά μήνες συνεχώς.

Συσκέπτονται, λένε οι τοπικές αρχές, για να λύσουν το πρόβλημα. Μετά απο κάθε σύσκεψη δηλώνουν οτι η χωματερή θα κλείσει σύντομα. Στους πολίτες αρέσουν ιδιαίτερα οι ευχάριστες δηλώσεις και οι αρχές, απο αγάπη, τους καθησυχάζουν. Κίνδυνος δεν υπάρχει, μετρήσεις θα γίνουν για διοξίνες, όταν θα κλείσει η χωματερή.

Ο καιρός γύρισε πάλι σε νοτιά. Δεν την αντέχω άλλο τη μυρωδιά καμένου πλαστικού.

«Κάποια πράγματα δεν πρέπει να λέγονται» είπε για τη χωματερή, πριν λίγους μήνες, ο δήμαρχος Ρεθύμνου, προτρέποντας σε μια ιδιότυπη ομερτά.

Χαζεύω στα τηλεοπτικά παράθυρα τους τοπικούς μας άρχοντες. Στηλιτεύουν την εγκληματικότητα στο Μυλοπόταμο και διαμαρτύρονται επειδή ο τόπος δυσφημίζεται. Αναρωτιέμαι, πόσοι τηλεθεατές θα φάνε κρέας, τυρί, λάδι ή ελιές με διοξίνες της ρεθεμνιώτικης χωματερής, χωρίς να το γνωρίζουν.

Φυσάει νοτιάς, ντουμάνιασε το σπίτι. Αυτή η βρομιά δε φεύγει απο πάνω μας, έγινε πλέον κομμάτι της ζωής μας, μια τοπική πραγματικότητα που μας ζητούν να αποδεχθούμε. Κλείσε την πόρτα γρήγορα και πές μου, σε ποιούς να απευθυνθούμε για να μας βοηθήσουν. Το ξέρω, η χωματερή δεν έχει φωτογένεια κι ο κόσμος έχει πια εξοικιωθεί. Παντού χωματερές.

Κατερίνα Κορρέ

Δημοσιεύθηκε στην στήλη του Περιβαλλοντικού Συλλόγου «ΟΙΚΟΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟ» στην εφημερίδα ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, στις 23-11-2007.