Για το ζουμί της κρίσης του Β Μουλόπουλου

Ο Μαρξ γράφει ότι φθάνει η στιγμή που η αστική τάξη «δεν μπορεί πλέον να ασκήσει την εξουσία της γιατί δεν μπορεί να εγγυηθεί την επιβίωση των σκλάβων της». Γιατί είναι αναγκασμένη να τους αφήσει να βυθιστούν σε μια κατάσταση όπου, αντί να τρέφονται από αυτούς (τους σκλάβους), τους τρέφει αυτή. Αυτό είναι σε τελευταία ανάλυση όλο το ζουμί της κρίσης που εξαπλώνεται στον κόσμο, απογυμνωμένο από ιδεολογήματα και οικονομικίστικες αναλύσεις. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση όχι μόνο δεν μπορεί να βάλει τάξη στην αταξία, όχι μόνο δεν μπορεί να καταργήσει τις κοινωνικές αντιθέσεις, αλλά το αντίθετο: είναι φορέας προσεχών αιματηρών συγκρούσεωνοικονομικών, πολιτικών, εθνικιστικών, θρησκευτικών, πολιτισμικών. Ο καπιταλισμός του 21ου αιώνα επωάζει «τους μελλοντικούς νεκροθάφτες του», όπως προφητεύει το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο». («Το Βήμα)