Περί ενότητας τυρβάζουν πολλοί τούτες τις ημέρες στο ΠΑΣΟΚ.
Μια ενότητα ωστόσο, που την θέλουν μόνο για να διεκδικηθεί μια επανακατάληψη της εξουσίας για διακυβέρνηση, από ένα μεγάλο κόμμα, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ.
Ενδιαφέρει όμως ουσιαστικά ένα κόμμα, με τόσες διαφορές, (ας αφήσουμε τα παραμύθια,περί
πολυσυλλεκτικότητας). Και μνήμη ας χρησιμοποιήσουμε και αναδρομή σε θέσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις. Ακόμα και η λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ ουδέποτε από το
1989και μετά, δεν αποδέχτηκε τους διαφορετικούς, εκτός και αν προσέφεραν ποσοστό νίκης στην πορεία προς την εξουσία,και δύναμη στον Πρόεδρό του, για να επανακλεγεί το κόμμα ΤΟΥΣ στη διακυβέρνηση της χώρας.
Αλλά και αργότερα, δεν φαινόταν να συγκολλείται το συστεγαζόμενο ΠΑΣΟΚ υπό τον Κ. Σημίτη και τον Α. Τσοχατζόπουλο. Και σήμερα, αν ανατρέξει στο μπλογκ του Ε. Βενιζέλου, θα διαπιστώσει ότι του συστήνεται από δικούς και φίλα προσκείμενους, να προχωρήσει στο δικό του κόμμα. Η, αν εκλεγεί Πρόεδρος να εκπαραθυρώσει, (μερικοί το λένε ωμά, να διώξει),όσους σήμερα δεν είναι μαζί του.
Και όσοι μιλούν στον Γ. Παπανδρέου, συνέστησαν και συνιστούν να προχωρήσει σε αλλαγές τέτοιες, που θα συγκροτήσουν ένα άλλο ΠΑΣΟΚ. Μήπως δεν εννοούσαν και εννοούν, την εκπαραθύρωση των μη δικών και όσων προκαλούν προβλήματα, ή προχώρησαν και προχωρούν σε άλλα προτάγματα από εκείνα που εξέφραζαν ιδεολογικά και πολιτικά, τα λεγόμενα παραδοσιακά στρώματα που στήριζαν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έως σήμερα αλλά φαίνεται ότι στην πορεία εγκατέλειψαν σε δόσεις το τραίνο; Κοντολογίς, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι το ίδιο, ούτε και τα στρώματα που εξέφραζε εν τη γενέσει του ως κίνημα είναι τα ίδια. Δεν αναζητήθηκαν οι αλλαγές τους; Δεν μπορούν να εκφραστούν από το όλον; Το εν μέρει τι πιθανότητες έχει να κερδίσει εκλογές; Αυτό απασχολεί, κακά τα ψέματα, όσους κόπτονται για την ενότητα.
Η οποία δεν είναι αρραγής.
Και ακόμα ό,τι και αν λένε σήμερα όσοι περί αυτήν, τάχα μου, τυρβάζουν αν όχι στον επόμενο πρόεδρο, στον μεθεπόμενο βλέπουν τον εαυτό τους.
Γιαυτό είναι ο καυγάς και αυτό είναι το πάπλωμα. Θα ακούγεται με το επιχείρημα ότι, ο Πρόεδρος είναι ίσος μεταξύ ίσων και αυτά θα είναι τα βαρίδια, ότι κι αν συμβεί το Νοέμβριο. Ε αυτά τα βαρίδια, μήπως πρέπει να εγκαταλειφθούν από σήμερα, ή να πάρουν άλλο τραίνο αφού μπορεί ο προορισμός να είναι ίδιος αλλά εντελώς διαφορετική η διαδρομή;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Καλή συνέχεια με τη νέα σου προσπάθεια επικοινωνίας. Βλέπω ότι σε απασχολεί ιδιαιτέρως το ΠΑΣΟΚ. Ίσως αν κάποιοι άνθρωποι είχαν ενσκύψει νωρίτερα, είχαν δείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα ή αντοχή στη μάχη κατά του συστήματος να υπηρχαν καλύτερα αποτελέσματα. Βέβαια βασική παράμετρος ήτωνκαι η ασάφεια σε ορισμένα ζητήματα ή η υιοθέτηση θέσεων μακριά από τον παλμό της κοινωνίας. Είναι μεγάλη συζήτηση και δυστυχώς προς το παρόν προταγωνιστούν τα πρόσωπα, έχοντας ξεχάσει τους πρωταγωνιστές και τα λάθη της περιόδου 1996 και εντεύθεν. Ίσως να προλάβουμε να σώσουμε το χώρο αν αρχίσουμε να συζητάμε για τις θέσεις μας και την αντιπολιτευτική μας τακτική.
Νομίζω και την πολιτική ταυτότητα του συγκεκριμένου χώρου,πέρα από την τακτική, στο ένα ή στο άλλο θέμα. Και πάντως αν αληθεύουν τα περί συναλλαγής που κρύβονται πίσω από την μια ή από την άλλη στήριξη ή και υποψηφιότητα, τότε και ο γιαλός είναι στραβός και το αρμένισμα αμφίβολο...Η ροτα δε, επισφαλής. Οσο γαι το "αν είχαν ενσκύψει κάποιοι άνθρωποι νωρίτερα" μήπως τούτα και τα άλλα που υπέβοσκαν αποσυντόνιζαν, αδυνάτιζαν, απεκλειαν κάθε τέτοια περίπτωση, αφού άλλο το ενδιαφέορν για την πολιτική και τα ιδεολογικά προτάγματα που καθορίζουν κάποιον και άλλο ο διαμοιρασμός των ιματίων μιας εξουσίας όπου δεν χωρούσαν ούτε αναλύσεις ούτε πολιτικές συζητήσεις...
Δημοσίευση σχολίου