Απλές Διαπιστώσεις
του Γιάννη Παπατσάκωνα


Είναι γεγονός ότι η οικονομική κρίση που διατρέχει την παγκόσμια οικονομία επηρεάζει αρνητικά και τα οικονομικά μεγέθη στην χώρα μας . Θα ήταν σφάλμα , όμως , να δεχθούμε πως η οικονομική κρίση είναι αποκλειστικά εισαγόμενη και ότι δεν υπάρχει δυνατότητα περιορισμού των συνεπειών της .

Υπάρχει , μεγάλη ευθύνη της Πολιτείας , για την μετάθεση , στο μέλλον , της επίλυσης χρόνιων προβλημάτων και στρεβλώσεων της δημόσιας διοίκησης, για την έλλειψη ολοκληρωμένου επιχειρησιακού σχεδίου, με σκοπό την αναδιάταξη των επιπέδων εξουσίας και στόχο την αποτελεσματικότερη λειτουργία του κράτους , την ορθολογική ανάπτυξη , την βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών .

Το μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας μας , όπως το περιπλέκουν , οι εκάστοτε , κυβερνώντες , με αποσπασματικές , ή περιττές ή άστοχες ή αντιφατικές νομοθετικές επεμβάσεις , είναι ο κακός μας δαίμονας .

Για κάθε μορφή επένδυσης , έχει χτυπήσει καμπανάκι και όσοι προτίθενται να επενδύσουν στην χώρα μας , τρομοκρατούνται στην ιδέα ότι μπορεί να μπλέξουν στον λαβύρινθο της πολυνομίας και στην απροσδιοριστία των ενδεχόμενων αρμόδιων .

Αυτό εισπράττω από την συχνή επαφή μου , λόγω επαγγέλματος , με ξένους επενδυτές και , ομολογουμένως , δυσκολεύομαι να τους εξηγήσω γιατί υπάρχει αυτή η κατάσταση στη χώρα μου .

Αφού υπάρχει εθνικό χωροταξικό σχέδιο , με ρωτούν , γιατί προκύπτουν αμφισβητήσεις , σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ακινήτων και γιατί πρέπει κάθε φορά να προσφεύγει ο ιδιοκτήτης στις δασικές υπηρεσίες , δεν υπάρχει δασολόγιο , με καταγεγραμμένα τα δάση και τις δασικές εκτάσεις ; Και , εν πάση περιπτώσει , γιατί αυτή η διαδικασία πρέπει να απαιτείται δύο, τρία ή και παραπάνω χρόνια για να ολοκληρωθεί ;

Και αφού έχει εξαγγελθεί πρόγραμμα παραγωγής ηλιακής ενέργειας , με φωτοβολταϊκά συστήματα και έχει εκδηλωθεί τόσο έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον σε όλη την Ελλάδα , ποιοί και γιατί δεν αφήνουν τις διαδικασίες να εξελιχθούν ; Και γιατί στον αναπτυξιακό νόμο οι διαδικασίες είναι τόσο αργές , ώστε να ανατρέπεται ο προγραμματισμός μιας επιχείρησης ; Και γιατί πρέπει να αλλάζουν τόσο συχνά οι νόμοι , ώστε το επιχειρηματικό τοπίο να είναι θολό και αβέβαιο ;

Η απάντηση για όλα αυτά θα ήταν , ίσως , ότι «φταίει η τουρκοκρατία» , αλλά το εθνικό μου φιλότιμο δεν μου επιτρέπει την επίκληση αυτού του λόγου .

Αν και ο λόγος αυτός δεν είναι κενός περιεχομένου . Αν, μάλιστα , ληφθεί , υπόψη , ότι πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου για την επίλυση εμπράγματης διαφοράς του δημοσίου με ιδιώτες , επιστρατεύει διατάξεις της Συνθήκης της Κωνσταντινουπόλεως» του 1832 και νόμου του 1837 «περί διακρίσεως δημοσίων κτημάτων».

Για να μη θυμηθώ και τον Μεταξικό νόμο που ρυθμίζει την προδικασία σε περίπτωση αντιδικίας πολιτών με το δημόσιο , σχετικά με την αναγνώριση κυριότητας σε ακίνητα .

Για τους κυβερνώντες την χώρα μας , γενικώς , ο χρόνος εξακολουθεί να παραμένει στάσιμος στους περασμένους αιώνες . Το νομικό καθεστώς , φαίνεται , ότι δεν χρειάζεται προσαρμογή στη σημερινή πραγματικότητα .

΄Οσα αναφέρονται , είναι απλά παραδείγματα . Μπορεί κανείς να συγγράψει βιβλίο , αν έχει το κουράγιο να το κάνει . Το σύνθημα , επομένως , «επανίδρυση του Κράτους», ήταν εμπνευσμένο και παραμένει επίκαιρο αλλά αποτελεί και το μέτρο αποτυχίας της Πολιτικής (το ‘π’ κεφαλαίο) να εκσυγχρονίσει το Κράτος .