Σε ένα αλάνθαστο παιγνίδι, με διακύβευμα τον ίδιο τον Κοινοβουλευτισμό φαίνεται ότι εξελίσσονται οι τελευταίες αναφορές των ΜΜΕ για τα συμβαίνοντα στα κόμματα και της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κι έχω την εντύπωση, ότι το όλο παιγνίδι είναι στημένο όχι χάριν της διάσπασης σε τέσσερα, γιατί όχι σε έξι κομμάτια των δυο κομμάτων, σύμφωνα με τον Απόστολο Κακλαμάνη, αλλά, γιατί η αποσταθεροποίηση, στην πραγματικότητα, είναι αυτό που επιθυμείται, άσχετα με το αν προβάλλεται το αντίθετο, το δήθεν δηλαδή αντικειμενικά ζητούμενο της πληροφόρησης της κοινής γνώμης με τα συμβαίνοντα στο εσωτερικό των κομμάτων και των κοινοβουλευτικών ομάδων. Ωστόσο, δυο αυτονόητα πράγματα διαφεύγουν: Το ένα είναι ότι, οι βουλευτές, φυσικά έχοντας προσχωρήσει σε έναν συγκεκριμένης κατεύθυνσης ιδεολογικά και πολιτικά σχηματισμό, οφείλουν την πίστη και τήρηση των αυτονοήτων. Είναι όμως, ένα τσούρμο άβουλοι, αδαείς, χωρίς συνείδηση, και σκέψη; Ο απαρχαιωμένος λαϊκισμός, και οι υπολογισμένες αδυναμίες, μήπως αντί να ελέγχουν, καθοδηγούν την εξουσία; Που καθοδηγείται; Στην απραξία.
Μήπως δεν βιώνουμε τον τελευταίο μήνα μια προσπάθεια συνεχών αναβολών, στο ίδιο το νομοθετικό σώμα, στην εκτελεστική εξουσία, που φαίνεται ότι βρίσκεται σε ασκήσεις επί χάρτου, αλλά στην ουσία ο τόπος μήπως έχει τα μεγαλύτερα κενά εξουσίας από την μεταπολίτευση και μετά; Και μήπως η αντιπολίτευση, είναι ο καλλίτερος φίλος της κατάστασης αυτής, αλλά ταυτοχρόνως η ανυπαρξία της παρεμβατικότητάς της, δεν είναι ο πιο επικίνδυνος εχθρός, σε μια χώρα όπου εκτός την οικονομική φαίνεται ότι έχουμε και μια ενδημική πολιτική φτώχεια;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Oi, achei seu blog pelo google está bem interessante gostei desse post. Gostaria de falar sobre o CresceNet. O CresceNet é um provedor de internet discada que remunera seus usuários pelo tempo conectado. Exatamente isso que você leu, estão pagando para você conectar. O provedor paga 20 centavos por hora de conexão discada com ligação local para mais de 2100 cidades do Brasil. O CresceNet tem um acelerador de conexão, que deixa sua conexão até 10 vezes mais rápida. Quem utiliza banda larga pode lucrar também, basta se cadastrar no CresceNet e quando for dormir conectar por discada, é possível pagar a ADSL só com o dinheiro da discada. Nos horários de minuto único o gasto com telefone é mínimo e a remuneração do CresceNet generosa. Se você quiser linkar o Cresce.Net(www.provedorcrescenet.com) no seu blog eu ficaria agradecido, até mais e sucesso. (If he will be possible add the CresceNet(www.provedorcrescenet.com) in your blogroll I thankful, bye friend).
Στις 11 Νοεμβρίου εκλέγουμε πρόεδρο. Βρισκόμενος σε μία άρνηση να εντάξω στο λόγο μου επιφανειακά και κινδυνόλογα επιχειρήματα, όπως αυτά διατυπώνονται ένθεν κακείθεν τις τελευταίες εβδομάδες, μέσα από το κείμενό μου αυτό δηλώνω τη στήριξή μου στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος θεωρώ ότι είναι η καλύτερη ελπίδα για το μέλλον, όχι αποκλειστικά του ΠΑΣΟΚ, αλλά εν γένει της ελληνικής κοινωνίας. Παράλληλα, θα προσπαθήσω να αναδείξω ορισμένα από τα ζητήματα, στα οποία το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απαντήσει άμεσα, αν θέλει να επανακτήσει τη σχέση του με τις κοινωνικές ομάδες που σήμερα αισθάνονται αποκλεισμένες και χωρίς ουσιαστική εκπροσώπηση από το πολιτικό σύστημα.
Στις 16 Σεπτεμβρίου έχασε το «όλον ΠΑΣΟΚ», όχι ο Γιώργος Παπανδρέου.
Αναφέρομαι πολύ λίγο στις διαπιστώσεις σχετικά με τα αίτια της ήττας, μια και αφενός έχουν αναλυθεί εξαντλητικά τις τελευταίες εβδομάδες, αφετέρου στις διαπιστώσεις είμαστε όλοι καλοί. Για να αποφύγω την πολυλογία θα πω τα απολύτως αυτονόητα. Είναι δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ έχασε για λόγους ουσίας και όχι λόγω κακής επικοινωνίας. Είναι δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ έχει εδώ και πολλά χρόνια χάσει τη σχέση του με την κοινωνία, παραμένοντας στάσιμο πολιτικά και ιδεολογικά σε μια κοινωνία που αλλάζει, εξελίσσεται και μεταλλάσσεται με ρυθμούς όχι δεκαετίας 80, αλλά 21ου αιώνα.
Έχουμε σήμερα κοινωνικές διαιρέσεις και προβλήματα, τα οποία δε μπορούν να αντιμετωπιστούν αποκλειστικά με όρους σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ κεφαλαίου και εργατικής τάξης ή πόλης και υπαίθρου. Δε μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω μίας πολιτικής αντίληψης και διαλεκτικής της δεκαετίας του 80� ή ακόμα και του 90�. Σήμερα η κοινωνία είναι τόσο ετερόκλητη, όσο και τα προβλήματα που κάθε πολιτικός φορέας καλείται να αντιμετωπίσει. Ένας λόγος παραπάνω, για τον οποίο αναφέρω αυτή την πραγματικότητα, είναι το γεγονός ότι προέρχομαι από τη γενιά που βιώνει καθημερινά τις αλλαγές και τα προβλήματα αυτά, άλλοι ως φοιτητές, άλλοι ως άνεργοι και άλλοι ως πρόσφατα ενταγμένοι σε μία πολύ σκληρή πραγματικότητα παραγωγικής διαδικασίας. Μία γενιά που είναι άμεσα σε θέση να δει αυτά τα προβλήματα απείρως πιο καθαρά από κομματικά «στελέχη» που ζουν εδώ και χρόνια σε έναν χρυσό κλουβί εξουσίας και επιρροής, και κατά συνέπεια παράγουν έναν παρωχημένο πολιτικό λόγο και φυσικά παρωχημένες προτάσεις για την κοινωνία.
Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να λάβουμε υπ� όψη είναι το γεγονός ότι σε όρους πολιτικού χρόνου, τα 3,5 χρόνια είναι πολύ μικρό χρονικό διάστημα για την ολική πολιτική επαναφορά ενός τεράστιου και πολύπλοκου οργανισμού όπως είναι ένα κόμμα, το οποίο μάλιστα άσκησε εξουσία για τόσα πολλά χρόνια. Και το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο άσκησε εξουσία, αλλά και εσωτερικά, δομικά, ταυτίστηκε μ� αυτή, και ως αποτέλεσμα έπαψε να αποτελεί έναν πολιτκό φορέα διακίνησης ιδεών και εκπροσώπησης της κοινωνίας. Οι εκπρόσωποι της κοινωνίας σε όλες τις της εκφάνσεις εντάχθηκαν στο ΠΑΣΟΚ και συγκυβέρνησαν, έγιναν κομματικά στελέχη. Συνδικαλιστές, εκπρόσωποι φοιτητικών παρατάξεων, τα μέλη της νεολαίας, αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, όλοι όσοι σήμερα αποτελούν την ευρεία πλειοψηφία του ηγεμονικού κομματιού του ΠΑΣΟΚ. Αυτές οι ισορροπίες δεν αλλάζουν έυκολα. Παλεύουν μέχρι τέλους για τη διατήρηση των κεκτημένων τους, όπως τα ξέρουν.
Το παράδειγμα του Εργατικού Κόμματος.
Στην Αγγλία, το εργατικό κόμμα είχε παραμείνει δέσμιο τέτοιων εσωτερικών αγκυλώσεων για 18 χρόνια. ’λλαξε προέδρους, επικοινωνιακές μεθόδους, κι όμως δε μπορούσε με τίποτα να πείσει την κοινωνία να το επαναφέρει στην εξουσία. Και μάλιστα έχοντας απέναντί του μία Θάτσερ. Ακόμα και ο Νιλ Κίνοκ, ένας εξαιρετικά λαοφιλής, ικανός και σύγχρονος για την εποχή του πολιτκός έγινε πρόεδρος και έφυγε άπρακτος, μη έχοντας καταφέρει να αναστρέψει την πορεία του κόμματος. Ο Μπλερ ήρθε σε ένα κόμμα κυριολεκτικά αποδεκατισμένο, έκανε όντως ρήξεις και τομές, αλλά πλέον οι παλιές εσωκομματικές δυνάμεις είχαν αποδυναμωθεί τόσο πολύ που το έργο του πια ήταν όχι εύκολο, αλλά απλά εφικτο.
Οι μονοπρόσωπες αλλαγές ηγεσίας δεν αποτελούν καμία απολύτως εγγύηση επιστοφής στην εξουσία. Αυτό έρχεται όταν αλλάξουν ριζικά οι δομές, όταν αλλάξει η πολιτική φιλοσοφία, όταν το κόμμα ανταποκριθεί στα καίρια κοινωνικά αιτήματα και τελικά έρθει η ίδια η κοινωνία να επικυρώσει αυτές τις εξελίξεις. Γι αυτό και πρέπει τις εξελίξεις να τις ερμηνεύουμε και να τις βλέπουμε με ψυχραιμία και όχι αψηφώντας παράγοντες κρίσιμους για τη διαμόρφωση της πολιτικής. Αν η δική μας γενιά μπορεί να συνεισφέρει σε κάτι, αυτό σίγουρα είναι η πίεση για ένα ΠΑΣΟΚ σύγχρονο και ουσιαστικά προοδευτικό, απαλλαγμένο από την παλιοκομματική νοοτροπία άσκησης της πολιτικής και την άνευ ετέρου εξουσιολαγνεία και διοικητολαγνεία. Και θεωρώ δεδομένο ότι ο Γιώργος Παπανδρέου αντιπροσωπεύει όσο κανείς αυτή τη διαφορετική φιλοσοφία που χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ. ’λλωστε πολλοί από εμάς δραστηριοποιηθήκαμε πιο ενεργά στο ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια επειδή πιστέψαμε στο Γιώργο Παπανδρέου. Πιστέψαμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι αντιπροσωπεύει μία νέα γενιά πολιτικών, οι οποίοι προσφέρουν καινούριες αντιλήψεις και ιδέες σχετικά με τον τρόπο που ασκείται η ηγεσία, η εξουσία, η ίδια η πολιτική. Πιστέψαμε και πιστεύουμε σε έναν άνθρωπο βαθιά προοδευτικό, που είναι αποφασισμένος να κάνει τις απαραίτητες κοινωνικές τομές, ώστε η Ελλάδα να γίνει μία χώρα σύγχρονη, δημοκρατική, δίκαιη και ευρωστη.
Όσο δε αφορά τον πολιτικό μας προσανατολισμό, πρέπει να είμαστε σαφείς και ειλικρινείς. Μιλούν όλοι σήμερα για αριστερή στροφή του ΠΑΣΟΚ. Εύκολα λόγια, τολμώ να πω. Πόσοι από εμάς δηλώνουν αριστεροί ή προοδευτικοί; Σχεδόν όλοι υποθέτω. Πρέπει όμως αυτό να το εξειδικεύσουμε. Να δούμε τι κοινωνία έχουμε, ποιοι είναι οι σημερινοί μη προνομιούχοι, τι προβλήματα έχουμε σήμερα, πώς τα λύνουμε και ποιες είναι οι προταιρεότητες που πρέπει να θέσουμε. Οι λέξεις «μεγάλη δημοκρατική παράταξη», «σοσιαλισμός», «δίκαιη κοινωνία» κλπ δεν έχουν νόημα χρήσης αν δεν προσδιοριστούν με βάση το σήμερα και το αύριο. Και η κοινωνία αυτό το περιμένει. Πολλώ δε μάλλον, το έχει ανάγκη. Περισσότερο απ� όλους, το έχουν ανάγκη οι κοινωνικές ομάδες που αποτελούν σιωπηρές πλειοψηφίες χωρίς ουσιαστική πολιτική εκπροσώπηση εδώ και χρόνια.
Πριν, αλλά και μετά την 11η Νοεμβρίου οφείλουμε να προσδιορίσουμε την πολιτική μας ταυτότητα. Να μιλήσουμε με συγκεκριμένους όρους για το ΠΑΣΟΚ και την κοινωνία του σήμερα και του αύριο. Φτάνει η κουβέντα για το παρελθόν. Ουδείς αμφισβητεί τη σημαντική εθνική και κοινωνική προσφορά όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το αύριο όμως δεν περιμένει. Η κοινωνία έχει αλλάξει και οφείλουμε να το αντιληφθούμε. Οφείλουμε να προσαρμόσουμε τις προοδευτικές πολιτικές μας θέσεις στα σύγχρονα εγχώρια αλλά και διεθνή κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα. Να είμαστε σαφείς.
Να μιλήσουμε για το πώς εννοούμε την προοδευτική ή την αριστερή πολιτική σε σχέση με την ανάπτυξη της χώρας. Πώς θα αντιμετωπίσουμε π.χ. την ανεργία ή την υποαπασχόληση αν δεν προτείνουμε ένα μοντέλο ανάπτυξης ανταγωνιστικό και εξωστρεφές; Πώς θα εξασφαλίσουμε τον ουσιαστικό ανταγωνισμό των επιχειρήσεων, αλλά και την τήρηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα; Όχι πάντως, δαιμονοποιώντας την έννοια της επιχείρησης, αλλά θέτοντας κανόνες στην αγορά και δημιουργώντας και προωθώντας νέα μοντέλα ανάπτυξης, τα οποία θα προωθήσουν την κοινωνική κινητικότητα και θα είναι ικανά να προσφέρουν οικονομική ευημερία στους πολλούς και όχι σε λίγους προνομιούχους.
Να μιλήσουμε για την παροχή της εκπαίδευσης στη χώρα μας, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπ� όψη το υπάρχον παρωχημένο σύστημα που δεν οδηγεί πουθενά. Να είμαστε ειλικρινείς με το γεγονός ότι σήμερα η παιδεία στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά δωρεάν είναι. Να προτείνουμε λύσεις για το πρόβλημα αυτό. Να ελέγξουμε το επίπεδο των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών όχι μόνο στο δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, που καλώς ή κακώς υπάρχει και θα υπάρχει. Διότι όταν ακούω ότι η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό, δε μπορώ να διανοηθώ ότι είναι δημόσιο αγαθό μόνο για εκείνους που τυχαίνει να μετέρχονται την κρατική παιδεία. Είναι δημόσιο αγαθό για όλους, όποιον τρόπο και αν επιλέξουν να εκπαιδευθούν. Να συνδέσουμε την παιδεία με την έρευνα και την αγορά εργασίας. Να προωθήσουμε την ακαδημαίκή κινητικότητα και το δικαίωμα στην επιλογή για κάθε φοιτητή.
Να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο και τις αρμοδιότητες του Κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης σε μία σύγχρονη και ουσιαστικά δημοκρατική χώρα. Να καταπολεμήσουμε τον ιδιότυπο ελληνικό κρατικό καπιταλισμό, ο οποίος οδηγεί με ακρίβεια στο παράδοξο της υπονόμευσης των δημοσίων αγαθών από την ίδια τη δημόσια διοίκηση και τους λειτουργούς της.
Να συγκρουστούμε με τις αναχρονιστικές δυνάμεις και τις οργανωμένες και προνομιούχες μειοψηφίες που επιθυμούν να μην αλλάξει τίποτα, να μείνουν όλα ίδια, να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους εις βάρος των σιωπηρών κοινωνικών πλειοψηφιών. Είτε αυτές οι μειοψηφίες αποτελούνται από οικονομικά συμφέροντα, είτε από συνδικαλιστές � διοικούντες, είτε από ένα ακαδημαϊκό κατεστημένο, είτε για οποιουσδήποτε άλλους που αντιστρατεύονται κάθε μεταρρυθμιστική πρόταση για την κοινωνία με μοναδικό άξονα δράσης την προστασία των κακώς εννοούμενων κεκτημένων τους.
Να αγκαλιάσουμε τα κοινωνικά κινήματα, αλλά και να διατυπώσουμε ξεκάθαρα την αντίθεσή μας με εκείνους που, εκμεταλλευόμενοι τον όρο «κοινωνικό κίνημα», παλεύουν για την κοινωνική στασιμότητα και την αντιμεταρρύθμιση.
Να αρθρώσουμε σαφή λόγο και να προτείνουμε τρόπους ανατροπής του κοινωνικού συντηρητισμού και του εθνικά αλαζονικού μοντέλου θεώρησης όλων των ζητημάτων υπό το πρίσμα ενός κακώς εννοούμενου «ελληνορθόδοξου προστατευτισμού», ώστε να μπούμε δυνατά στο παιχνίδι της οικονομικής και πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης και να το συγκαθορίσουμε, αντί να το αντιμετωπίζουμε με φοβικότητα και εσωστρέφεια. Να μιλήσουμε ανοιχτά για τους διακριτούς ρόλους Κράτους και Εκκλησίας.
Να αντιμετωπίσουμε με συγκεκριμένες προτάσεις την ουσιαστική έλλειψη αντιπροσωπευτικότητας του πολιτικού μας συστήματος, των πολιτικών φορέων - κομμάτων και των κοινωνικών ομάδων πίεσης, όπως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι φοιτητικές παρατάξεις, οι πολιτικές νεολαίες, που σήμερα στα μάτια των δημιουργικών και οιονεί δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας φαίνονται σαθρές και πολιτικά αναποτελεσματικές.
Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές της 16ης Σεπτέμβρη έθιξε σε μεγάλο βαθμό τα ζητήματα αυτά. Πρότεινε αρκετές λύσεις, ορισμένες εκ των οποίων ήταν μάλιστα ριζοσπαστικές και σύγχρονες. Στην πορεία προς τις εκλογές, όμως, ανέκυψαν και τρία σημαντικά μειονεκτήματα. Πρώτον, πολλές από τις προτάσεις χρειάζονταν ακόμα μεγαλύτερη εξειδίκευση και επεξεργασία. Δεύτερον, οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθησαν οι εκλογές (βραχεία προεκλογική περίοδος, πυρκαγιές κλπ.) δεν επέτρεψαν την αναλυτική και εκτενή παρουσίαση του προγράμματος. Τρίτον �και σημαντικότερο- ένα πρόγραμμα, όσο προοδευτικό και ριζοσπαστικό και αν είναι, δε μπορεί να έχει αποτελέσματα σε όρους κοινωνικής αφομοίωσης όταν διατυπώνεται από στόματα που δεν πείθουν τους πολίτες. Και η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών το Κινήματος που ανέλαβαν να διεξάγουν την προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ ήταν τα ίδια πρόσωπα που στα μάτια των πολιτών ήταν ταυτισμένα με την πολυετή άσκηση της εξουσίας και είχαν εκ της θέσης τους αυτής ρόλο απολογητικό και όχι δυναμικό απέναντι στην κοινωνία. Είναι τα ίδια πρόσωπα που σήμερα διεκδικούν το πολιτικό αλάθητο και την ανάδειξή τους σε εγγυητές του μέλλοντός μας.
Αντιθέτως, ο Γιώργος Παπανδρεόυ, πάντοτε υπήρξε συνεπής στα απόψεις του και στις θέσεις του για την Ελλάδα της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της προόδου και των ανοιχτών οριζόντων. Σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, καλούμαστε να τον ακολουθήσουμε.
Αλέξανδρος Χατζόπουλος
Δικηγόρος
Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Β' Αθηνών
alex@chatzopoulos.com
alexchatz@hotmail.com
Ετερόκλτα προβλήματα, ετερόκλητη κοινωνία. Με τόσους ετερόκλητοςυ πολιτικούς τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί; Εστα κάτι;
Ορθώς καταγράφεται η πολιτκή μας φτώχεια. Χαρακτηριστικό χώρας με χαμηλή παιδεία.(ε την ευρύτερη έννοια)
H politiki endeia einai xeiroteri, otan kaliptetai apo problimata pou i elleimmatikotita tis anethrepse kai den mporei na lisie oso kai an mataioponei piso apo tsitata pou oloi mporoume na ekfrasoume alla i lisi tous barinei ekeinous pou ta dimiourgisan, pou einai omos politika astoixiotoi....
Δημοσίευση σχολίου