Σκέψεις για τα συμβαίνοντα στη χώρα

Την ώρα που η Κυβέρνηση αναζητά διάχυση των ευθυνών της, η Αστυνομία και σήμερα απλώς έδειξε ότι κανένα πάθημα δεν έγινε μάθημα.
Ο,τι ακολούθησε του ενταφιασμού του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, και ταυτοχρόνως, συνέβαινε από το μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, κατέδειξε ότι το Κράτος είναι εκεί, που δεν πρέπει, κάνοντας όσα δεν χρειάζεται και είναι απόν απο εκεί που πρέπει, προφανώς μεταβιβάζοντας την απραξία και την αδυναμία λειτουργίας του, στην ατομική ευθύνη του πολίτη. Ακόμα και στην συλλογική ενοχή, περιφρούρησης της ασφάλειάς του.
Προφανέστατα, τα ρηθέντα περί προστασίας της ζωής και της περιουσίας, είναι φτηνής κατανάλωσης, όπως και η προσπάθεια μεταβίβασης ευθυνών στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, την ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, από τον Πρωθυπουργό. Η προσπάθεια διαμόρφωσης κλίματος περί εύθραστης Δημοκρατίας στην Ελλάδα, όπως μεταδίδουν ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, η φημολογία για εφαρμογή του άρθρου 48 του Συντάγματος, και η μονοθεματικότητα ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων, με αποσιώπηση όλων όσων άλλων συμβαίνουν, ( δίκη για την περιβόητη υπόθεση της ζαρντινιέρας, σκάνδαλο Βατοπαιδίου, ασφαλιστικό, οικονομική κρίση) καταδεικνύουν την βαθύτατη κρίση της χώρας.
Καθώς και τον τρόμο απέναντι στο ποτάμι οργής των πολιτών, που απλώς δηλώνει ότι δεν πάει άλλο. Ακόμα, ότι κανείς φόνος από Κρατικό λειτουργό δεν συμψιφίζεται με υλικές ζημιές, και καμιά ευθύνη του κράτους δεν μετακυλύεται.