Ενδιαφέρουσες προτάσεις και κυρίως επισημάνσεις κάνει με άρθρο του που δημοσιεύεται στα ΝΕΑ ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Αποσπάσματα του άρθρου φιλοξενούμε συνυπογράφοντας τον προβληματισμό.
¨...Οι εγγυήσεις του Δημοσίου πρέπει να δοθούν υπό πολλές και σαφείς προϋποθέσεις, και ανοιχτές και διάφανες διαδικασίες, οι οποίες θα εγγυώνται ότι θα λειτουργήσουν υπέρ των δανειοληπτών και υπέρ των φορολογουμένων.
Οι επιπτώσεις της κρίσης για την οικονομία και την κοινωνία απαιτούν ταυτόχρονα με την κρατική στήριξη των τραπεζών, να διατεθεί ένα αντίστοιχο ποσό για την προστασία των δανειοληπτών στεγαστικών δανείων με χαμηλά εισοδήματα, για την ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών και για την υποστήριξη της πραγματικής οικονομίας. Πριν από οποιαδήποτε παροχή εγγύησης, η κυβέρνηση οφείλει:
● Να υποχρεώσει τους τραπεζίτες να αποσύρουν τις αγωγές τους κατά συνδικάτων και θεσμών, να σεβαστούν τις διαιτητικές αποφάσεις.
● Να νομοθετήσειτην υποχρέωσή τους να συμμετέχουν στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τώρα και στο μέλλον.
● Να υποχρεώσει τις τράπεζες να αναρτήσουν στο Διαδίκτυο όλα τα «κρυφά» στοιχεία του ισολογισμού των ιδίων και των εταιρειών των ομίλων τους («τοξικά» και άλλα επενδυτικά προϊόντα, μεταφορά κερδοφορίας του μέλλοντος στις παρούσες χρήσεις, ανοιχτές γραμμές χρηματοδοτήσεων, asset και εγγυήσεις κ.ά.). Μόνο έτσι θα υπάρξει διαφάνεια, η οποία αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την εμπιστοσύνη, ώστε να γνωρίζουν Πολιτεία και πολίτες, και να αρχίσει να λειτουργεί η διατραπεζική αγορά.
● Να εγκαταλειφθούν οι εμμονές- προφανώς λόγω ιδεοληπτικών αγκυλώσεων- ότι το κράτος (το οποίο θυμούνται όλοι και προσφεύγουν στις κρίσεις του συστήματος) δεν μπορεί να συμμετέχει στην ιδιοκτησιακή σύνθεση των τραπεζών. Όταν το Δημόσιο αγοράζει κεφάλαιο, οφείλει να παίρνει κοινές με δικαίωμα ψήφου μετοχές και όχι προνομιούχες άνευ δικαιωμάτων, και επιπλέον μέσω νέων εκδόσεων και όχι μέσω εξαγοράς των υφιστάμενων.
Το σχέδιο που ανακοινώθηκε αφορά δαπάνες που ισοδυναμούν με το 52% των συνολικών φορολογικών εσόδων του 2008, και θα οδηγήσουν σε αλματώδη αύξηση των δημοσίων δαπανών και του δημοσίου χρέους. Είμαστε ριζικά αντίθετοι στη χαριστική παραχώρηση κεφαλαίων στις τράπεζες.
Η κρατική παρέμβαση σε αυτή τη συγκυρία δεν μπορεί επομένως να στραφεί μόνο στη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος και πρέπει να περιλάβει εξίσου σοβαρά μέτρα για τη στήριξη των κοινωνικών κατηγοριών που πλήττονται από την κρίση, όπως και μέτρα για την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας.
Να εξεταστεί η δυνατότητα η παροχή ρευστότητας να γίνει μέσω της αποπληρωμής από το Δημόσιο μέρους των δανειακών υποχρεώσεων των δανειοληπτών για πρώτη κατοικία και τη μεταβίβαση της οφειλής στο Δημόσιο, η εξόφληση της οποίας θα γίνει μέσω της φορολογικής διαδικασίας με επιμήκυνση του χρόνου καταβολής και με μείωση των επιτοκίων. Αυτή μπορεί να είναι μέθοδος και παροχής ρευστότητας και στοχευμένης κοινωνικής πολιτικής προς κοινωνικές κατηγορίες μικρής και μεσαίας εισοδηματικής δυνατότητας.
Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι το ίδιο μπορεί να γίνει και με τα καταναλωτικά δάνεια, τα οποία επιβαρύνονται με επιτόκια της τάξης του 18-20% και να υπάρξει πρόβλεψη ότι ένα σημαντικό μέρος της παρεχόμενης ρευστότητας θα διοχετευθεί υποχρεωτικά προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
*Ο Γιάννης Παναγόπουλος είναι προέδρος της ΓΣΕΕ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου