Ναι στον έλεγχο όχι στην λάσπη

Ενα ακόμα κείμενο του Γιάννη Παπατσάκωνα,για την απόφαση της επένδυσης στο Ιδρυμα Παναγία η Ακρωτηριανή, και την όποια εμπλοκή του σε αυτήν. Με ενδιαφέροντα ερωτήματα και υποθέσεις εργασίας:

Τις τελευταίες ημέρες ένα όργιο παραπληροφόρησης , ένα σύστημα αδίστακτο που προσβάλλει κάθε έννοια δεοντολογίας , επιχειρεί να παραπλανήσει την κοινή γνώμη , να ντύσει με ένδυμα σκανδάλου απλές διοικητικές πράξεις , εξυπηρετώντας , άγνωστους προς το παρόν σκοπούς .

Είναι βέβαιο , ότι πίσω από τις ενέργειες αυτές , κρύβονται οικονομικά συμφέροντα , μικροκομματικές σκοπιμότητες , που δυστυχώς , αξιοποιούν και νοθεύουν το ενδιαφέρον κάποιων πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος και για την τήρηση της διαφάνειας στα δημόσια πράγματα.

Ο λόγος για το ξαναζεσταμένο θέμα που αφορά την επένδυση στην περιοχή ανατολικά της Σητείας .

Κατά ένα περίεργο και ηθικά απαράδεκτο τρόπο κάποιοι ανέσυραν το λεγόμενο σκάνδαλο και με πηχιαίους τίτλους και διασπορά ψεύτικων πληροφοριών προσπαθούν , ανέντιμα , να αμαυρώσουν την προσωπικότητά μου , την τιμή και την υπόληψή μου .

Ψέμα πρώτο. Διέδωσαν ότι κάποια Αγγλική Εταιρεία , με την επωνυμία Loyaword , τα στελέχη της οποίας δεν γνωρίζω , υπέβαλε αίτηση στη Νομαρχία , κατά την περίοδο που ήμουν Νομάρχης και συγκεκριμένα το 1998 , για να πάρει άδεια μεταβίβασης για έκταση στην ευρύτερη περιοχή της Μονής Τοπλού .

Η αλήθεια είναι άλλ.η. Ότι η αίτηση υποβλήθηκε από το ΄Ιδρυμα Παναγία Ακρωτηριανή και ζητούσε την άδεια του Ν. 2148/52 για την συμπλήρωση του φακέλου δωρεάς εκτάσεως από την Μονή Τοπλού προς το ΄Ιδρυμα , με την ορθή επανάληψη του υπ άριθμ.8689/1991 δωρητηρίου συμβολαίου .

Ψέμα δεύτερο. Διαδίδουν ότι με την απόφασή μου παραχώρησα την έκταση αυτή στο ΄Ιδρυμα .

Η αλήθεια είναι άλλη. ΄Οτι η άδεια του Ν. 2148/52 , αφορά αποκλειστικά και μόνο τον έλεγχο αν πρόκειται η συγκεκριμένη έκταση , κάθε φορά , να παραχωρηθεί σε ακτήμονες καλλιεργητές και κτηνοτρόφους . Αν διαπιστωθεί ότι υπάρχει πρόγραμμα εποικισμού μιας περιοχής δεν δίνεται η άδεια . Αν διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει τέτοιο πρόγραμμα , τότε δίνεται η άδεια για μεταβίβαση . Μόνο σε αυτό περιορίζεται η σχετική άδεια , που έδωσα και τίποτα άλλο . Αν για άλλους λόγους δεν μπορεί να μεταβιβαστεί η έκταση , γιατί υπάρχουν άλλα προβλήματα, η άδεια αυτή δεν είναι αρκετή για την μεταβίβαση . Γι αυτό στην απόφασή μου , με αριθμό 38682/22-9-1998 , επειδή στην περιοχή του Δήμου Ιτάνου , που είναι το συγκεκριμένο ακίνητο, δεν προβλεπόταν να μεταφερθούν ακτήμονες και κτηνοτρόφοι αναφέρεται: «Ανακαλούμε την απαγόρευση που προβλέπεται από το άρθρο2 παρ.1 του Ν. 3250/1924 , όπως τροποποιήθηκε με το Ν.2148/52 ……» .

Στην ίδια απόφαση , κατηγορηματικά αναφέρεται , ακόμα , ότι « Η μεταβίβαση της παραπάνω έκτασης ΔΕΝ συνεπάγεται αναγνώριση κυριότητας εκ μέρους του Δημοσίου..» . με τρόπο ξεκάθαρο , δηλαδή , ξεκαθαρίζεται ότι με την απόφασή μου αυτή το Δημόσιο δεν αναγνωρίζει κυριότητα άλλων στην έκταση αυτή . ΄Ετσι εξασφαλίζεται κάθε πιθανό δικαίωμα του Δημοσίου . Η απόκρυψη από τους κυρίους προχειρολόγους της αναφοράς αυτής στην απόφασή μου , φανερώνει τον δόλο που κρύβει η συμπεριφορά τους . Είναι φανερό ότι ο σκοπός του νόμου(2148/52) , δεν έχει στην εποχή μας καμμιά σημασία . ΄Ηταν χρήσιμος την περίοδο του μεσοπολέμου(νόμος του 1924) και στην συνέχεια , όπως πρόβλεψε το Σύνταγμα του 1952 στο άρθρο 104, ο νόμος αυτός έπρεπε να κλείσει όλες τις παλιές εκκρεμότητες ,μέσα σε τρία χρόνια , δηλαδή μέχρι το 1955 . Παρέμεινε , όμως και έτσι εφαρμόζεται σαν μια διαδικασία ρουτίνας . Τα θέματα αυτά , εξ άλλου , ρυθμίζονται, πλέον , από την αγροτική νομοθεσία .

Ψέμα τρίτο. Αναφέρουν οι κύριοι σκανδαλοθήρες , ότι δεν ζήτησα την γνώμη των αρμοδίων υπηρεσιών . Η αλήθεια είναι και την γνωρίζουν , ότι οι υπηρεσίες που εννοούν, δασική υπηρεσία, αρχαιολογική υπηρεσία κλπ. χορηγούν, ανεξάρτητα , από μόνες τους , μετά από αίτηση εκείνου που θέλει να κάνει συμβόλαιο , την σχετική άδεια ή βεβαίωση .

Χειρότερο από το ψέμα είναι η σκόπιμη υποβάθμιση ή η απόκρυψη γεγονότων .Η δική μου απόφαση απλά αποχαρακτήριζε την έκταση από της απαγορεύσεις του εποικισμού , για να μπορεί να μεταβιβαστεί εάν υπήρχαν και οι άλλες προϋποθέσεις του Νόμου τις οποίες ελέγχει ο συμβολαιογράφος .Την πραγματική άδεια για μεταβίβαση , έδωσαν , με την σύμφωνη γνώμη και έγκρισή τους , οι τέσσερις συναρμόδιοι υπουργοί (Οικονομικών , Γεωργίας , Παιδείας -Θρησκευμάτων και Πολιτισμού), το 1991. Επιβεβαιώθηκε , δε , η έγκριση αυτή και το 1995 από την με αριθμό 176/1995 έκθεση ελέγχου της Ειδικής Επιθεώρησης Αθηνών , που διενήργησε έλεγχο στο ΄Ιδρυμα και αποτελούσε στοιχείο του φακέλου , ώστε να θεωρείται και για μένα δεδομένη η βούληση της Πολιτείας .

Στο κείμενο της ίδιας απόφασής μου, αναφέρεται η υποχρέωση του Ιδρύματος για δημοσίευση της απόφασης στις εφημερίδες . Που ήταν όλοι αυτοί , που σήμερα κόπτονται , τότε , για να προσβάλλουν την απόφαση; Αλλά και στο επόμενο διάστημα , 1999, 2000, 2001 , 2002, που ήμουν νομάρχης , πάλι , κανείς από τους σημερινούς «Σαϊνηδες» , δεν έμαθε για την απόφαση ; Ούτε μία αίτηση για ανάκληση υποβλήθηκε , ούτε προσβολή της στο αρμόδιο δικαστήριο έγινε . Πως ανέβλεψαν μετά από 10 ολόκληρα χρόνια και «ανακάλυψαν την απόφαση του 1998»; Δεν είναι δόλια αυτή η συμπεριφορά τους ;

Αλλά και πού υπέστη βλάβη το δημόσιο από την απόφασή μου αυτή ; Γιατί , επίσης , ο Νομάρχης όφειλε να παρακολουθεί τις όποιες εξελίξεις στο ΄Ιδρυμα , αν γίνονταν δικαστήρια και πότε τέλειωναν , τι συμβάσεις υπογράφονταν, ποιες δραστηριότητες είχε το ΄Ιδρυμα ; Δεν ήταν νομαρχιακό έργο η επένδυση , δεν ήμουν , καν , τακτικός επισκέπτης στη Μονή Τοπλού (2-3 φορές πήγα ) και αυτές σε επετείους , καμμία επίσκεψη στα γραφεία του Ιδρύματος , καμμία γνωριμία με τα στελέχη της επενδύτριας εταιρείας .

Καμμία , λοιπόν , απολύτως , σχέση , δεν είχα , με την όλη επένδυση , με βέβαιη , όμως , την εκτίμηση σε κείνους που ασχολούνται με αυτήν και στήριξη της επένδυσης με όρους αειφορίας και πίστη στην διαφάνεια των διαδικασιών .

Αλλά , σήμερα , υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση , όπως πληροφορούμαι . Τι νόημα έχουν όλα αυτά και ανακινούνται , αφού , πλέον, είναι χωρίς ουσιαστικό ενδιαφέρον; Και τι είναι αυτή η ασυγκράτητη σκανδαλολογία ; Πόσοι είναι στο «κόλπο» ; Μήπως είναι στο κόλπο οι δικαστές που δίκασαν την υπόθεση; Στο κόλπο και οι Μητροπολίτες και οι Ιερείς του Οργανισμού Διοίκησης Μοναστηριακής Περιουσίας και Εκείνοι του Κεντρικού Εποπτικού Συμβουλίου του ΟΔΜΠ Κρήτης , που έλεγξαν και ενέκριναν την απόφαση της Μονής Τοπλού ; Και η Ιερά Σύνοδος ; Στο κόλπο και οι ποινικοί και οι διοικητικοί δικαστές και οι επιθεωρητές που διενήργησαν ελέγχους ; Στο κόλπο οι δήμαρχοι και τα δημοτικά συμβούλια , οι φορείς και η τοπική κοινωνία όλης της Σητείας ; Και έντιμοι όσοι , με πρόχειρο τρόπο αποφαίνονται , σαν εισαγγελείς και είναι έτοιμοι να μοιράσουν ποινές ; Κάπως βαρύ δεν τους πέφτει το κοστούμι;

Και να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα . Ναι στον έλεγχο παντού . Αλλά όχι σαν πρόσχημα για να ελεεινολογούμε . Και όπου πρέπει , οι ευθύνες .



Γιάννης Παπατσάκωνας